________________
કિલ િભિક
એMિ
હૃદયતૃષ્ણ રાજાને નિયમ હતો. પ્રભાતના પહેલા પ્રહરે મારા બારણા ઉપર જે ટકોરા મારે એનું પાત્ર સોનામહોરોથી ભરી દેવું. આમ ઘણાનાં પાત્ર ભર્યો. એક નવો ભિક્ષુ આવ્યો. એણે ટકોરા માર્યા, દ્વાર ખોલ્યું. રાજા મૂઠા ભરીભરીને સોનામહેર એના પાત્રમાં નાખતે ગયો પણ પાત્ર ન ભરાયું. આખો ભંડાર ખાલી કર્યો તે ય પાત્ર ન ભરાયું. રાજાને નવાઈ લાગી. પૂછયું: “શેનામાંથી આ પાત્ર બનાવ્યું છે? કઈ ધાતુનું છે?”
જવાબ મળ્યો: “આ પાત્ર માનવના હૃદયમાંથી મેં બનાવ્યું છે. માનવનું હૃદય એવું ભૂખ્યું છે, એવું લોભિયું છે, એવું અસંતોષી છે કે એને ગમે એટલું આપ પણ એ ન ભરાય.”
જ્ઞાની રાજાએ કહ્યું: “હૃદયતૃષ્ણાને અર્થ તમે બરાબર સમજાવ્યો. આ હૃદય કોઈ પણ દિવસ તૃપ્ત નહિ થાય. જીવનમાં સંતોષ આવશે તો જ હૃદયપાત્ર ભરાશે.”
થિી
ચોથી થઇ ગઇ છે કે
