________________
શ્રી જિન-ચન્દ્ર-કાન-ગુણમાળા
સામાયિક પારવાની વિધિ ખમાસમણ દઈ, ઈરિયાવહિયંથી લઈ અપાણે વોસિરામિ સુધી કહી, એક લેગસ્સને ચંદેસુ નિમ્મલયરા સુધી, ન આવડે તે ચાર નવકારને કાઉસ્સગ કરે. તે પછી લેગસ આંખો કહી, ખમાસમણ દઈ ઈચ્છાકારેણ સંદિસહ ભગવદ્ ! મુહપત્તિ પડિલેહું? ઈચ્છે, એમ કહી મુહપત્તિ પડિલેહવી. પછી એક ખમાસમણ દઈ ઈચ્છાકારેણ સંદિસહ ભગવદ્ ! સામાયિક પારું ?, યથાશક્તિ. તે પછી બીજું ખમાસમણ દઈ ઈચ્છાકારેણ સંદિસહ ભગવન! સામાયિક પાયું, તહત્તિ. એમ કહી કટાસણા ઉપર જમણે હાથ સ્થાપી એક નવકાર ગણી નીચે મુજબ બેલવું.
સામાઈયવયજુત્તો, જાવ મણે હાઈ નિયમસંજુત્તોછિન્નઈ અસુહં કર્મ, સામાઈય જત્તિયાવારા. ૧. સામાઈમિ ઉ એ, સમણે ઇવ સાવ હવઈ જમ્યા; એને કારણેણં, બહંસો સામાઈએ કુજજા. ૨
સામાયિક વિધિએ લીધું, વિધિએ પાયું, વિધિ કરતાં જે કઈ અવિધિ હેઓ હોય તે સવિ હું મન વચન કાયાએ કરી તસ્સ મિચ્છામિ દુક્કડં. દશ મનના, દશ વચનના, બાર કાયાના એ બત્રીશ દેષ માંહી જે કાંઈ દોષ લાગે છે તે સવિ હું મન વચન કાયાએ કરી તસ્સ મિચ્છામિ દુક્કડં.
(સ્થાપેલા સ્થાપનાચાર્યને સવળે હાથ રાખી એક નવકાર ગણી ઉઠાવી લેવા.)
મન ચાહે છેડે ચડું, મોતી પહેરું કાન; કાળને હાથ કમાન છે, છેડે ન વૃદ્ધ-જુવાન.
