________________
૫૭૪
શ્રી જિન-ચન્દ્રકાન્ત-ગુણમાળા
પાપ અઢારે જીવ પરિહરે, અરિહંત સિદ્ધની સાખેજ આલેયાં પાપ છૂટીએ, ભગવંત ઈણ પેરે ભાખે. પા. ૧ આશ્રવ કષાય દેય બંધના, વળી કલહ અભ્યાખ્યાને; રતિ અરતિ “શુન્ય નિંદને, માયા મેહ મિથ્યાત છે. પ૦ ૨ મન વચ કાયાએ જે કિયાં, મિચ્છામિ દુક્કડે તે હજી ગણિ સમયસુંદર ઈમ કહે,જૈનધર્મને મર્મ એ હોજી.પા. ૩
[૪] ધન ધન તે દિન મુજ કદી હશે, હું પામીશ સંયમ સૂજી; પૂર્વ ઋષિ પંથે ચાલશું, ગુરુ વચને પ્રતિબુદ્ધોજી ઘ૦ ૧ અંત પંત ભિક્ષા ગોચરી, રણવને કાઉસ્સગ્ગ લેશું, સમતા શત્રુ મિત્ર ભાવશું, સંવેગ સૂધ ધરશું જ. ધ. ૨ સંસારના સંકટથકી, હું છૂટીશ જિનવચને અવધારો; ધન્ય ધન્ય સમયસુંદરતે ઘડી, તે હું પામીશ ભવને પારેજી.
ધ૦ ૩
ઈકઠે ગરજહાંકે જર, સભી મુકે માલી છે; સિકંદર જબ ગયા દુનિયાસે, દોનો હાથ ખાલી છે.
