________________
શ્રી જિત-ચન્દ્ર-કાન્ત-ગુણમાળા
૯
પરિગ્રહ મેલ્યા કારમા, કીધા ક્રોધ વિશેષ; માન માયા લાભ મે` કિયા, વળી રાગને દ્વેષ. તે મુજ કલહ કરી જીવ દુહત્યા, દીધાં ફૂડાં કલંક; નિદા કીધી પારકી, રતિ અરતિ નિઃશંક તે મુજ॰ ચાડી કીધી ચાતરે, કીધા થાપણુ મેસે ગુરુ કુદેવ કુધર્મના, ભલેા આણ્યા ભરાસે. તે મુજ૦ ૧૦ ખાટકીને ભવે મેં કિયા, જીવ નાનાવિધ ઘાત; ચીડીમાર ભવે ચરકલાં, માર્યાં દિન રાત. તે મુજ૦ ૧૧ કાજી મુલ્લાંને ભવે, પઢીમંત્ર કંઠાર; જીવ અનેક ઝબ્સે કિયા, કીધાં પાપ અઘાર. તે મુજ૦ ૧૨ માછીને ભવે માછલાં, ઝાલ્યાં જળવાસ; ધીવર ભીલ કાળી ભવે, મૃગ પાડવા પાસ. તે મુજ૦ ૧૩ કાટવાળને ભવ મેં કિયા, આકરા કર દંડ; . 'દીવાન મરાવિયા, કારડા છડી દઉંડ. તે મુજ૦ ૧૪ પરમાધામીને : ભવે, દ્વીધાં નારકી દુઃખ; છેદન ભેદન વેદના, તાડન અતિ તિક્ષ. તે મુજ૦ ૧૫ કુંભારને ભવે મેં કિયા, નીલાડ પચાવ્યા; તેલી ભવે તિલ પીલિયા, પાપે પિંડ ભરાવ્યા. તે મુજ૦ ૧૬
૨૭૦
હાલી ભવે હળ ખેડિયાં, ફાડચાં પૃથ્વીપેઢ;
સૂડ નિદાન ઘણાં કિયાં, દીધા બળદ ચપેટ. તે મુજ૦ ૧૭
અ
な
કરની સાઈ કિજિયે, વૈરભાવ ઊપજે નહિ,
જાસા માપ જાય; મનમેં પ્રેમ મઢાય.
