________________
સજઝાયે
૨૯૭
સમકિત શિયલ તુંબ ધરી કરમાં, માહ સાયર કર્યો છે રે તે કેમ બુડે નારી નદીમાં, એ તે મુનિવર મટે છે. સાં. ૮ જેણે દુભિક્ષે સંઘ લઈને, મૂક્યો નગર સુકાળ રે; શાસનશેભા ઉન્નતિ કારણ, પુષ્ક પદ્મ વિશાળ રે. સાં૯ બૌધાયને પણ પ્રતિબ, કીધે શાસનરાગી રે; શાસનભા વિજ્ય પતાકા, અંબર જઈને લાગી રે. સાં ૧૦ વિસર્યો સૂઠ ગાંઠીયે કાને, આવશ્યક વેળા જાણે રે; વિસરું નહિ પણ એ વિસરિઓ, આયુ અલ્પ પિછાણી રે.સ. ૧૧ લાખ સેનૈયે હાંડી ચડે જિમ, બીજે દિન સુકાળ રે; એમ સંભળાવી વયરસેનને, જાણી અણસણ કાળ રે. સાં૧૨ રથાવર્તગિરિ જઈ અણસણ કીધું, હમ હરિતિહાં ઓવે રે પ્રદક્ષિણા પર્વતને દેઈને, મુનિવર વંદે ભાવે રે. સાં. ૧૩ ધન્ય સિંહગિરિ સૂરિ ઉત્તમ, જેહના એ પટધારી રે, પદ્યવિજય કહે ગુરુ પદપંકજ, નિત્ય નમીએ નરનારી રે. સાં૧૪
• બાર ભાવના મહેલી પાંચમી અન્યત્વ ભાવના
- દુહા ભવસાયર બહુ દુઃખ જલ, જન્મ મરણ તરંગ; મમતા તંતુ તેણે રહ્યો, ચેતન ચતુર માતંગ. ૧
પુત્ર પિતાપણે અવતરે, પિતા પુત્રપણે જોય; માતા સગપણનારી મિલી, નારી પણ માતા હેય.
