________________
३१२
શ્રી જિન—ચન્દ્રકાન્ત-ગુણમાળ
શ્રી રનેમિની સઝાય
બાજી બાજુ બાજી ભૂલે બાજી–એ દેશી. નાજી નાજી નાજી છેડે નાજ, દેવરીયા મુનિવર છેડે. નાજી; સંયમ વ્રત ભાંગે, છેડે નાજ, યદુકુલ દૂષણ લાગે. છેડે. ૧ અગ્નિકુંડમાં નિજ તનું હમે, વચ્ચું વિષ નવિ લેવે; જે અગધન કુલના ભેગી, તે કેમ ફરી વિષ સેવે ? છેડ. ૨ લેક હસે ને ગુણ સવી નિકસે, વિકસે દુર્ગતિ બારી; એમ જાણીને કહે કુણ સેવે ? પાપ પંક પરનારી. છેડે૩ વળી વિશેષે સંયતિ સંગે, બેષિબીજ બળી જાવ, સાહિબ બાંધવ નામ ધરાવે, તે કીમ લાજ ન આવે? છેડો૦ ૪ મૂરખ કોઈ દહી કરી ચંદન, છાર કોયલે લેવે; વિષય હળાહળ પાપ નિકંદન, કે જીવવાને સેવે? છેડે૫ રાજુલ બાલા વચન રસાલા, જેમ અંકુશે સુંઢાળા, એમથિર કરી રહનેમિ પ્રગટયા, જ્ઞાનવિમળ ગુણમાળા છેડે ૬
શ્રી આત્મશક્ષા સઝાય
રાગ રામગ્રીમાં-સહજાનદીના દેશી. આતમરામે રે મુનિ રમે, ચિત્ત વિચારીને જોય રે, તારું દીસે ન કેય રે, સહ સ્વાર્થી મળ્યું તેય રે; - જન્મ મરણ કરે લેય રે, પૂંઠે સવિ મળી રેય રે. આતમ. ૧
તુલસી ઈસ સંસારમેં, ભાત ભાતકે લાક; સબસ હીલમીલ ચાલીએ, નદી નાવ સંજોગ,
