________________
૩૬૮
શ્રી જિન-ચન્દ્રકાન્ત-ગુણમાળા
તપગચ્છ શ્રી હીરવિજ્યસૂરિ, દીયે મને રથ વાણી - સકળચંદ પ્રભુ ગૌતમ પૂછે, ઉલટ મનમાં આવ્યું. હે ગૌ૦ ૧૨
શ્રી કૃષ્ણજીની સઝાય દ્વારિકા નગરીમાં નેમિ જિનેશ્વર, વિચરતા પ્રભુ આયે, કૃષ્ણ નરેશ્વર વધાઈ સુણીને, જીત નિશાન બજાયે; હે પ્રભુજી નહિ જાઉ નરક ગેહ, નહિ જાઉં નહિં જાઉં,
પ્રભુજી નહિ જાઉ નરકગે. ૧ અઢાર સહસ સાધુને વિધિશું, વાંદ્યા અધિકે હરખે; પછી શ્રી નેમિ જિનેશ્વરકેરા, ઊભા મુખડા નિરખે. હ૦ ૨ નેમિ કહે તમે ચાર નિવારી, ત્રણતણા દુઃખ રહીયાં કૃષ્ણ કહે હું ફરી ફરી વાંદું, હર્ષ ધરી મન હઈયાં. હા. ૩ નેમિ કહે એ ટાલ્યા ન લે, સો વાતે એક વાત; કૃષ્ણ કહે મારા બાલબ્રહ્મચારી, નેમિ જિનેશ્વર ભ્રાત. હ૦ ૪ મેટા રાયની ચાકરી કરતાં, રંક સેવક જે રળશે, સુરત સરિખા અફલ જશે ત્યારે, વિષ વેલડી કેમ ફલશે? હે ૫ પેટે આવ્યા તે રિંગ વેકે, પુત્ર કુપુત્ર જે જે ભલે ભૂડ પણ જાદવ કુલને, તુમ બાંધવ કહેવાય. હોટ ૬ છપ્પન કોડ જાદવને સાહેબ, કૃષ્ણ જે નરકે જાશે; નેમિ જિનેશ્વરકેરે બંધવ, જગમાં અપજશ થાશે. હ૦ ૭
જેવાં બીજને વાવશે, તેવાં ઊગશે ઝાડ; , આંબાના બીજ વાવશે, તે નહિ ઊગશે તાડ.
