________________
શ્રી જિન-ચન્દ્રકાન્તગુણેમાળા
વધુ વિનાશી તું અવિનાશી, અબ હે ઇનકું વિલાસી; . વપુસંગ જબ દૂર નિકાસી, તબ તુમ શિવકા વાસી. આ૦ ૩ રાગ ને રીસા દેય ખવીસા,એ તુમ દુઃખકા દીસા જબ તુમ ઉનકું દૂર કરીસા, તબ તુમ જગકા ઇસા. આ૦ ૪. પારકી આશ સદા નિરાશા, એ હે જગ જન પાસ;
કાટકું કરે અભ્યાસા, લહે સદા સુખવાસા. આ૦ ૫ કબીક કાજી કબહીક પાજી, કબડ્ડીકે હુઆ અપભ્રાજી; કબડ્ડીક જગમેં કીતિ ગાજી, સબ પુદ્ગલકી બાજી. આ૦ ૬ શુદ્ધ ઉપગ ને સમતા ધારી, જ્ઞાન ધ્યાન મને હારી; કર્મ કલંકકું દૂર નિવારી, જીવ વરે શિવનારી. આ૦ ૭
શ્રી દેવાનંદાની સઝાય
(કુંથુજિન મનડું કિમહી ન બાજે–એ રાગ.). જિનવર રૂપ દેખી મન હરખત, સ્તનસે દૂધ ઝરાયા; તવ ગૌતમકું ભયા અચંબા, પ્રશ્ન કરનÉ આયા.
. હે ગૌતમ ! એ તે મેરી અંબાઇ ૧ તસ કૂખે તુમ કાં એક વસીયા, કવણ કવણ કીયા એણે કર્મ ?
તવ શ્રી વીરજિકુંદ એમ બેલે, એઈ કીયા એણે કર્મ હો ગૌ૦ ૨ - કલાકારક
લીલા ઝાડની ડાળીઓ, વાળે તેમ વળાય; વળે મહેનતથી નહિ, જ્યારે તે સુકાય.