________________
૩૫૮
-
શ્રી જિન—ચન્દ્રકાન્ત-ગુણમાળા
જાકે દિલમેં સાચ બસત હે, તામું જૂઠ ન ભાવે. અ. ૪ આનંદઘન પ્રભુ ચલત પથમેં, સમરી સમરી ગુણ ગાવે. અ૦ ૫
" શ્રી ચિદાનંદજીકૃત પદો
પદ: ૧૩
રાગ-પ્રભાતી . . . ઉઠોને મારા આતમરામ, જિનમુખ જોવા જઈએ –એ દેશી. વિષય વાસના ત્યાગે ચેતન, સાચે મારગ લાગે છે. એ આંકણી તપ જપ સંજમ દાનાદિક સહ, ગિણતિ એક ન આવે રે; ઇંદ્રિયસુખમેં જે લગે એ મન, વક તુરંગ જિમ ધાવે છે. વિ. ૧ એક એકકે કારણ ચેતન, બહુત બહુત દુઃખ પાવે રે, તે તો પ્રગટપણે જગદીશ્વર, ઈણ વિધ ભાવ લખાવે રે. વિ. ૨ મન્મથવશ માતંગ જગતમાં, પરવશતા દુઃખ પાવે રે, રસનાલુબ્ધ હેય ઝખ મૂરખ, જાલ પડ્યો પિછતાવે રે. વિ. ૩ ઘાણ સુવાસ કાજ સુન ભમરા, સંપુટમાંહે બંધાવે રે, તે સરેજ સંપુટ સંયુત ફૂન, કિરીટકે મુખ જાવે રે. વિ. ૪ રૂપ મનોહર દેખ પતંગ, પડત દીપમેં જાઈ - રે; દેખો યાકું દુઃખકારનમેં, નયન ભયે હ સહાઈ રે. વિ. ૫
જે બુદ્ધ પીછે ઊપજે, સે બુદ્ધ પહેલા હેય, કાજ ન બગડે આપણે, લેક હસે નહી કેય.
