________________
૧૩૫૧
શ્રી જિન-ચન્દ્રકાન્ત-ગુણમાળા
ગગનમંડળમેં ગઉઆ બિહાની, ધરતી દૂધ જમાયા; માખન થાસે વિરેલા પાયા, છાસે જગ ભરમાયા. અ. ૪ થડ બિનું પત્ર પત્ર બિનું સુબા, બિન જીલ્યા ગુણ ગાય; '. ગાવનવાલેક રૂપ ન રેખા, સુર્ગુરુ સેહી બતાયા. અ૦ ૫. આતમ અનુભવ બિન નહી જાને, અંતર જોતિ જગાવે; . ઘટ અંતર પરખે સહી મૂરતી, આનંદઘન પદ પાવે. અ૦૬
પદઃ ૯ ,
રાગ-આશાવરી. અવધૂ એ જ્ઞાન બિચારી, વામે કોણ પુરુષ કુણ નારી. બન્મનકે ઘર ન્હાતી દેતી, જેગીકે ઘર ચેલી; કલમા પઢ ૫૮ ભઈ તુરકડી, તો આપહી આપ અકેલી. અ. ૧ સસરે હમારે બાલ ભલે, સાસુ બાળકુંવારી, પિયુજી હમારે પિઢો પારણીએ, તે હું ઝુલાવનહારી. અ. ૨ નહીં હું પરણું નહીં હું કુંવારી, પુત્ર જણાવનહારી; કાલી દાઢીકો મેં કોઈ નહીં છોડશે, તો હજુ હું બાલકુંવારી. અં૦૩ અઢી દ્વિીપમેં ખાટ ખસૂલી, ગગન ઓશીકું તલાઈ ધરતીક છેડો આભકી પીછોડી, તોય ન સેડ ભરાઈ. અ. ૪ ગગનમંડળમેં ગાય વીઆણી, વસુધા દૂધ જમાઈ સહુ સુને ભાઈ વલેણું વલે ,તત્ત્વ અમૃત કોઈ પાઈ.અ) પં
પુષ્પ સુગંધીથી બની, અનુપમ ફલની માળ; પણ તે તે કરમાઈ જશે, કેણે દીઠી કાલ?
