________________
શ્રી જિન-ચન્દ્રકાન્ત-ગુણમાળા
તે વિના રેટિયો નવિ ચાલે, મન ભલું કેને કહીએ? રૂષભાદિક એવીશ તીર્થકર, જપીએ તે સુખ લહએ. ૨ ઘરવાશીદું કરોને વહુઅર, ટાળે એસાળું,
રટે એક કરે છે હેરું, ઓરડે ઘોને તાળુંજી; લબકે પ્રાણુ ચાર આવ્યા છે, તે ઊભા નવિ રાખે છે, શિવપદ સુખ અનતા લહીએ, જે જિનવાણું ચાખજી. ઘરને ખૂણે કણ ખણે છે? વહુ તમે મનમાં લાજી, પહેળે પલંગે પ્રીતમ ઢિયા, પ્રેમ ધરીને જગેજી; ભાવપ્રભસૂરિ કહે નહિં એ કથ, અધ્યાત્મ ઉપગીજી, સિદ્ધાયિકા દેવી સાન્નિદ્ધ કરેવી, સાધે તે શિવપદ ભેગીજી. ૪
સવનવાડી ફૂલડે છાઈ, છાબ ભરી હું લાવું, ફૂલ જ લાવું ને હાર ગુંથાવું, પ્રભુ કંઠે સોહાવું; ઉપવાસ કરું તો ભૂખ જ લાગે, ઉનું પાણી નવિ ભાજી, અબેલ કરું તે લૂખું ન ભાવે, નવીએ ડુચા આવેજ. ૧ એકાસણું કરું તો ભૂખે ન રહી શકું, સુખે ખાઉં ત્રણ ટંકજી, સામાયિક કરું તે બેસી ન શકું, નિંદા કરું સારી રાત; દેરે જાઉં તો બેટી જ થાઉં, ઘરને ધંધે ચૂકુંજ, દાન દઉં તે હાથ જ ધ્રુજે, હૈયે કંપ વછૂટેજી. ૨ -
ક્ષક્ષક્ષક્ષક્ષક્ષક્ષક્ષક્ષ હાહા. સુખી સખી સંસારમેં, ખાવે ઔર સેવે: દુઃખીયા દાસ કબીર, ગાવે ઔર રે. '
