________________
સ્તવને
ઢીંકણ વીંછુ તીડ, ભમરા ભમરીએ - કેતાં બગ ખડમાંકડી એ. ૧૧ એમ ચરિંદ્રિય જીવ, જે મેં દુહવ્યા,
તે મુજ મિચ્છામિ દુક્કડે એક જળમાં નાખી જાળ, જળચર દુહવ્યા,
વનમાં મૃગ સંતાપિયા એ. ૧૨ પડ્યા પછી જીવ, પાડી પાશમાં, * પિપટ ઘાલ્યા પાંજરે એક એમ પચેંદ્રિય જીવ, જે મેં દુહવ્યા,
તે મુજ મિચ્છામિ દુર્ડ એ. ૧૩
કાળ ત્રીજી [ સુણ જિનવર શેત્રુંજા ધણીજી–એ દેશી ] ક્રોધ લેભ ભય હાસ્યથીજી, બેલ્યા વચન અસત્ય ફૂડ કરી ધન પારકાંજી, લીધાં જેહ અદત્ત છે.
જિન), મિચ્છામિ દુક્કડં આજ, તુમ સામે મહારાજ રે, જિનછ દેઈ સારું કાજ રે.
જિનજી ૧
પંખી પ્રાણ જ રાખવા, કરી ખડખંડ નિજ દેહ, મેઘરથરાય તણે ભવે, પ્રસન્ન હુએ સુર તેહ.
|