________________
સ્તવને
ખેળામાંથી ધન ખાયું, ધૂળથી કપાલ ધાયું
જાણપણું તારું જોયું છે. પામર૦ ૯
વેરાગ્ય વિષે . (કબાલી-મેરે મૌલા બુલાલે મદીને મુઝે-એ રાગ ). ચારે પ્રભુકા ધ્યાન લગા તો સહી, ઈન પાકે દૂર ભગા તો સહી. સે રહા કિસ નિદ, જિસકા ન મુજકે જ્ઞાન હૈ, આયા થા યહાં કિસ લીયે, ક્યા કર રહા નાદાન હૈ, ઐસી નીદકે વેગ ઊડા તો સહી.
પ્યારે. ૧ ચાર દીનકી ચાંદની હૈ, ફિર અધેરી આયગી, સાથ કુછ ચલતા નહિ, દૌલત પડી રહ જાયગી, ઐસી મમતાકે દૂર હટા તો સહી.
પ્યારે. ૨ મતલબ કે સાથી હૈ, સભી નહીં સાથી તેરે જાયેગે, જબ મેત તેરી આ જાયેગી, જંગલમેં ઘર કર આયંગે, જિન ધર્મને પ્રેમ બઢા તો સહી.
પ્યારે૩ ફિકર અબ ત્યાગ દે, દીલક લગાલે જ્ઞાનમેં, આનન્દ ચિત્ત હો જાયેગા, ઐસી મજા હૈ ધ્યાનમેં, શિવરમણીસે નેહ લગા તો સહી.
પ્યારે. ૪ હંસકા કહના યહી, નિત પાસે ડરતે રહો, ફિરતે રહો શુભ કામમેં, ઉપકાર ભી કરતે રહો, ઐસી બાત કે દિલમેં જમા તો સહી.
પ્યારે. ૫
સમ્યગૂ દર્શન તેજ છે, આત્માનું એાળખાણ; ચેતન રહે નિજ રૂપમાં, તે ચારિત્ર પિછાણ,