________________
૨૮૬
શ્રી જિન-ચન્દ્ર–કાન્ત-ગુણમાળા
(૩)
તારી મુદ્રાએ મનડું માથુ રે, મનના મેહનીયા, તારી મૂર્તિ એ જગ સાલ્લું રે, જગના જીવનીયા——એ ટેક. તુમ જોતાં સવિ દુતિ વિસરી, દિન રાતડી નવિ જાણી રે; પ્રભુ ગુણ ગણુ સાંકલશું ખાંધ્યું, ચંચલ મનડુ તાણી રે. મન. પહેલાં તે એક કેવળ હરખે, હેાળુ થઈ હળીયો; ગુણ જાણીને રૂપે મિલીયો, અભ્યંતર જઈ ભળીયો રે. મન, ર વીતરાગ એમ જશ નીસુણીને, રાગી રાગ કરે રે; આપ અરૂપી રાગ નિમિત્તે, દાસ અરૂપ ધરે રે. મન૦ ૩ સીમંધર તું જગન્ધ, સુદર તારી વાણી રે; તું. મધરÇધર અધિક ધીરજ ધર, વઢે તે ધન પ્રાણી, ૨. મન૦ ૪ શ્રી શ્રેયાંસ નરેસર નન્દન, ચંદન શીતલ · વાણી રે; સત્યકી માતા વૃષભલ છન જિન, જ્ઞાનવિમળ ગુણખાણી રે. મન૦ ૫
શ્રી અન`તવીય જિન સ્તવન અન’તવીરજ અરિહંત ! સુષ્ણેા મુજ વિનતિ, અવસર પામી આજ હું આવ્યો દિલ છતી; હારી સ’સારે હું... ભો, મિથ્યા. અવિરતિ રંગ કષાયે બહુ દમ્યો.
આતમસત્તા
જીમ આઉખા દિન ગુણી, વરસ માસ ઘડીમાન; ચેતી શકે તા ચૈત, જો હાચે હુડ સાન.