________________
સ્તવના
૨૬૧
સૌધર્મે મધ્ય સ્થિતિયે થયો, આને ચૈત્ય સન્નિવેશે ગયો; અગ્નિદ્યોત, દ્વિજ ત્રિદ’ડીયો, પૂર્વ આયુ લખ સાઠે મૂ. ૩ મધ્યસ્થિતિયે સુર સગ ઈશાન, દશમે મદિર પુર. દ્વિજ ઠાણુ; લાખ છપ્પન પૂર્વીયુ પૂરી, અગ્નિભૂતિ ત્રિવ્રુડિક મરી. ૪ ત્રીજે સગે મધ્યાયુધરી, ખારમે ભવે શ્વેતાંખીપુરી; પૂરવ લાખ ચુમ્માળીસ આય, ભારદ્વાજ ત્રિડિક થાય. પ તેરમે ચેાથે સંગે રમી, કાળ ઘણા સંસારે ભમી; ચૌદમે ભવ રાજગૃહી જાય, ચેાત્રીશ લાખ પૂરવને આય. ૬ થાવર વિપ્ર ત્રિ‘ડી. થયો, પાંચમે સ્વગે મરીને ગયો; સેાળમે ભવ ક્રોડ વરસ સમાય, રાજકુમાર વિશ્વભૂતિ થાય. ૭ સ’ભૂતિ મુનિ પાસે. અણુગાર, દુષ્કર તપ કરી વરસ હજાર; માસખમણ પારણે ધરી દયા, મથુરામાં ગોચરીએ ગયા. ૮ ગાયે હણ્યા મુનિ પડચા વસ્યા, વિશાખન ંદ્ધિ પિતરીયા હસ્યા; ગૌશગે મુનિ ગવે કરી, ગયણુ ઉછાળી ધરતી ધરી. ૯તપ ખળથી હાજો મળણી, કરી નિયાણું મુનિ અણુસણી; સત્તરમે મહાશુકે સુરા, શ્રી શુભવીર સત્તર સાગરા. ૧૦ હાલ ચાથી
નદી યમુના કે તીર ઉડે દાય પ`ખીડા
અઢારમે ભલે સાત સુપન સૂચિત સતી, પતનપુરીયે પ્રજાપતિ રાણી મૃગાવતી;
ચંપા તુજમાં તીન ગુણ, રૂપ ગંધ ઔર વાસ; પણ તુજમાં અવગુણ ભર્યાં, ભ્રમર ન આવે પાસ.
