________________
૨૩૯
દુઃખભંજન છે બિરુદ તમારું, અમને આશા તમારી તમે નીરાગી થઈને છૂટ, શી ગતિ હવે હમારી? મહા૨ કહે છે કે ન તાણી કહેવું, એવડું સ્વામી આગે; પણ બાલક જે બેલી ન જાણે, તે કેમ વહાલે લાગે? મહા. ૩ મહારે તે તું સમર્થ સાહેબ, તે કેમ ઓછું માનું? ચિંતામણિ જેણે ગાંઠે બાંધ્યું, તેહને કામ કિસ્યાનું? મહા. ૪ અધ્યાતમ રવિ ઊગ્યે મુજ ઘટ, મેહ તિમિર હર્યું જુગતે વિમલવિજય વાચકને સેવક, રામ કહે શુભ ભક્ત. મહા૫
શ્રી મહિનાથ પ્રભુનું સ્તવન પંચમ સુરલેકના વાસી રે, નવ લેકાંતિક સુવિલાસી , કરે વિનતિ ગુણની રાશી, મલ્લિજિન નાથજી વ્રત લીજે રે
- ભવિજીવને શિવસુખ દીજે. મલ્લિ. ૧ તમે કરુણ રસભંડાર રે, પામ્યા છે ભવને પાર રે;
' . સેવકને કરે ઉદ્ધાર. મલ્લિ . ભ. ૨ પ્રભુ દાન સંવત્સરી આપે રે, જગનાં દારિદ્ર દુઃખ કાપે રે,
* ભવ્યત્વપણે તસ થાપે. મલ્લિ. ૩ સુરપતિ સઘલા મળી આવે રે, મણિરયણ સેવન વરસાવે રે
પ્રભુચરણે શીશ નમાવે. મલ્લિ. ૪ તીર્થોદક કુંભા લાવે રે, પ્રભુને સિંહાસન ઠાવે રે
1 સુરપતિ ભક્ત નવરાવે. મલિ. ૫
ઉદ્યમ કરતાં માનવી, શું નવિ સીઝે કાજ; રામે સ્થણયર તરી લીધું લંકા રાજ,
