________________
સ્તવના
નેહ-ઘેલું મન મારું રે પ્રભુ અલજે રહે, તન મન ધન એ કારણથી પ્રભુ મુજ જા; મારે તે! આધાર રે સાહીખ રાવલા (તાહરા), અંતરગતનું પ્રભુ આગળ કહ્યુ' ગુજ જા. પ્રી. સાહીમ તે સાચા રૅ જગમાં જાણીએ, સેવકના જે સહેજે સુધારે કાજ જા; એહવે રે આચરણે કેમ કરીને રહું, મિરુદ તુમારા તારણતરણ જહાજ જો. પ્રી.
તારકતા તુજમાં હરે શ્રવણે સાંભળી, તે ભણી હું આવ્યા છું દીનદયાળ જો; તુજ કરુણાની લહેરે રે મુજ કારજ સરે, શું ઘણું કહીએ જાણ આગળ કૃપાળ જા. પ્રી. ૪ કરુણા - ષ્ટિ કીધી રે સેવક ઉપરે, ભવ ભવ ભાવઠ ભાંગી ભક્તિ પ્રસન્ન જો; મનવંછિત ફળી ફ્રજિન આલખને, કર જોડીને માહન કહે મન રંગ જો. પ્રી.
૩
*
(૨)
અજિત જિજ્ઞેસર ચરણની સેવા, હેવાયે હુ હળિયા; કઢિયે અણુચાખ્યો પણ, અનુભવ રસના ટાણા મળિયા. પ્ર૦ ૧
કામ ક્રોધ મદ લાભકી, જમ લગ મનમેં ખાન; કહા મૂર્ખ કહા પહિતા, દાના એક સમાન.
२२७
