________________
સ્તવને
૨ ૩
જિન સુર પાદપ પાય વખાણે, સાંખ્ય જોગ દેય ભેદે રે; આતમ સત્તા વિવરણ કરતા, લહો દુગ અંગ અખેદે છે. ખ. ૨ ભેદ અભેદ સુગત મિમાંસક, જિનવર દેય કર ભારી રે; લોકાલેક અવલંબન ભજિયે, ગુરુગમથી અવધારી રે? ખ. ૩
કાયતિક કૂખ જિનવરની, અંશ-વિચાર જે કિજે રે તત્વ વિચાર સુધારસ ધારા, ગુરુગમ વિણ કેમ પીજે રે? ખ. ૪ જૈન જિનેશ્વર વર ઉત્તમ અંગ, અંતરંગ બહિરંગે રે; અક્ષર ન્યાસ ધરા આરાધક, આધારે ધરી સંગે રે. ખ. ૫ જિનવરમાં સઘલા દર્શન છે, દશને જિનવર ભજના રે; સાગરમાં સઘલી તટિની સહી, તટિનીમાં સાગર ભજના રે. ખ. ૬ જિન સ્વરૂપ થઈ જિન આરાધે, તે સહી જિનવર હોવે રે, જંગી ઈલિકાને ચટકાવે, તે ભૂંગી જગ જેવે રે. ખ. ૭ સૂરણિ ભાષ્ય સૂત્ર નિર્યુક્તિ, વૃત્તિ પરંપર-અનુભવ રે સમય પુરુષના અંગ કહ્યા છે, જે છેદે તે દુરભવ રે. ખૂ. ૮ મુદ્રા બીજ ધારણું અક્ષર, ન્યાસ અર્થે વિનિયોગે રે; જે ધ્યાવે તે નવી વંચજે, કિયા અવંચક ભેગે રે. ખ. ૯ શ્રત અનુસાર વિચારી બેલું, સુગુરુ તથાવિધ ન મિલે રે; કિરિયા કરીનવિ સાંધી શકિયે, એ વિષવાદ ચિત્ત સઘલે રે. ખ.૧૦
૧ પાઠાંતર–વખાણું.
એક દિન મરના જરૂર હૈ, ચલને પાંવ પસાર; કિર ચૌરાસી નિમેં, જન્મ મરણ બહુ વાર,
