________________
સતવન
૧૭
ચરમ નયણ કરી મારગ જેવતાં રે, ભૂલ્ય સયલ સંસાર; જેણે નયણે કરી મારગ જોઈએ રે, નયણ તે દિવ્ય વિચાર. પંથ૦ ૨ પુરુષપરંપરા અનુભવ જેવતાં રે, અંધ અંધ પલાય; વસ્તુ વિચારે ? જે આગમે કરી રે, ચરણ ધરણનહિઠાય. પંથ૦ ૩ તર્કવિચારે રે વાદપરંપરા રે, પાર ન પહોંચે કેય; અભિમતે વસ્તુ વસ્તુગતે કહે છે, તે વિરલા જગ જેય. પથ૦ ૪. વસ્તુ વિચારે છે દિવ્ય નયણતણે રે, વિરહ પડ્યો નિરધાર; તરતમ જેગે રેતરતમ વાસના રે, વાસિત બંધ આધાર. પંથ૦ ૫ કાળલબ્ધિ લઈ પંથ નિહાળશું રે, એ આશા અવલંબ એ જન જીવે રે જિનજી જાણ રે,
* . આનંદઘન મત અંબ. પંથ૦ ૬
(૩) શ્રી સંભવનાથ જિન સ્તવન (રાગ—રામગિરિ. રાતડી રમીને કિહાંથી આવીયા રે ? એ દેશી.) સંભવદવ તે ધુર સે સવે રે, લહી પ્રભુ સેવન ભેદ, સેવન કારણ પહેલી ભૂમિકા રે, અભય અદ્વેષ અખેદ. સં. ૧ ભય ચંચળતા હો જે પરિણામની રે, વૈષ અરોચક ભાવ; બેદ પ્રવૃત્તિ હે કરતાં થાકીયે રે, દેષ અધિ લખાવ. સં. ૨ ચરમાવર્ત હો ચરમ કરણ તથા રે, ભવ-પરિણતિ પરિપાક; દેષ ટળે વળી દષ્ટિ ખૂલે ભલી રે, પ્રાપ્તિ પ્રવચન વા. સં. ૩ કલાના કલાકાર - વ્યસન તમાકુનું વજવું, તાણે નાક મેઝાર; - વસ્ત્ર તણું શાલા હરે, નાક ઝરે બહુ વાર,
૧૩
