________________
૧૦૪
શ્રી જિનચન્દ્રકાન્ત-ગુણમાળા
પખિપ્રતિકમણુવિધિ પ્રથમ દેવસિક પ્રતિકમણમાં વંદિતુ કહી રહીએ ત્યાં સુધી સર્વ કહેવું, પણ ચિત્યવંદન સકલાર્વતનું કહેવું અને થે સ્નાતસ્યાની કહેવી. પછી ખમાસમણ દઈને “દેવસિસ આલેઈઅ પડિકંતા ઈચ્છાકારેણ સંદિસહ ભગવન પબ્નિ મુહપત્તિ પડિલેહુ?” એમ કહી મુહપત્તિ પડિલેહવી અને વાંદણાં બે દેવા. પછી “ઈચ્છાકારેણ સંદિસહ ભગવાન બુદ્ધાખામeણું અભુઠ્ઠિઓ હું અભિંતર પમ્બિએ ખામેઉં? ઈચ્છ, ખામેમિ પરિખ, પનરસ દિવસાણ, પનરસ રાઇઆણં. જે કિંચિ અપત્તિઅં” કહી, ઈચ્છાકારેણ સંદિસહ ભગવન પખિએ આલેઊં? ઈચ્છ, આલોએમિ જે મે પમ્બિઓ અઈઆરે કએ કહેવું. પછી “ઈચ્છાકારેણ સંદિસહ ભગધનું પમ્બિ અતિચાર આલોઉં?” એમ કહી પખી અતિચાર કહેવા. પછી
ઍવકારે શ્રાવકતણે ધર્મે શ્રીમતિમૂલ બાર વ્રત, એક સો ચિવીશ અતિચારમાંહે જે કઈ અતિચાર પક્ષ દિવસમાંહે સૂક્ષ્મ બાદર જાણતાં અજાણતાં હુઓ હય, તે સવિ હું મન, વચન, કાયાએ કરી, મિચ્છામિ દુકકડ” એમ કહી, “સબ્યસવિ પખિી દુઐિતિએ દુમ્ભાસિઅ દુશ્ચિઠ્ઠિઓ, ઈચ્છાકારેણ સંદિસહ ભગવન ઈચ્છ, તસ્સ મિચ્છામિ દુક્કડ” કહેવું. પછી “ઈચ્છકારી ભગવન પસાય કરી પમ્બિ તપ પ્રસાદ કરાવો.”
સાર વેદ ખટ શામેં, બાત મીલી હે દય; સુખ દેવે સુખ ઊપજે, દુખ દેવે દુઃખ હેય.
