________________
પૌષધવિધિ
'પૌષધ હોવાનો વિI * ખમા દઈ ઈરિયાવહિયા સંપૂર્ણ પૃષ્ઠ નં. ૫૮માં જોઈને કરવી (ખમાસમણ દઈ) ઈચ્છાકારેણ સંદિસહ ભગવન્! પોસહ મુહપત્તિ પડિલેહું? ઈચ્છે, કહી (ઉભડક બેસી મુહપત્તિ પડિલેહી, ફરી) ખમા ઈચ્છા.પોસહ સંદિસાડું? ઈચ્છ, ખમા. ઈચ્છા. પોસહ ઠાઉ ? ઈચ્છે, કહી (ઉભા રહી) બે હાથ જોડી, એક નવકાર બોલી “ઈચ્છકારી ભગવન્! પસાય કરી પોસહ દંડક ઉચ્ચરાવોજી” કહેવું. ત્યારે ગુરુભ. અથવા વડીલ પૌષધનું પચ્ચખાણ ઉચ્ચરાવે, ગુરુભ. નો યોગ ન હોય તો પોતે આ પ્રમાણે ઉચ્ચરવું.
પૌષધનું પચ્ચકખાણ :- કરેમિભંતે! પોસહં, આહારપોસહં દેસઓ સવ્વઓ, સરીર સક્કાર - પોસહં સવઓ, બંભચેર-પોસહં સવઓ, અવાવાર પોસહં સવઓ, ચઉવિહં પોસહં હામિ જાવ દિવસ (“અહોરd-સેસ દિવસંરનિંચ) પજ્વાસામિ દુવિહં, તિવિહેણં, મeણે, વાયાએ કાણું, ન કરેમિ, ન કારવેમિ તસ્ય ભંતે ! પડિક્કામિ, નિંદામિ, ગરિયામિ, અપાણે વોસિરામિ. ૧al
પછી ખમા. ઈચ્છા. સામાયિક મુહપત્તિ પડિલેહું? ઈચ્છે, કહી, મુહપત્તિ પડિલેવી ખમા. ઈચ્છા. સામાયિક સંદિસાહે? ઈચ્છે, ખમા. ઈચ્છા. સામાયિક ઠાઉં? ઈચ્છે, કહી બે હાથ જોડી એક નવકાર ગણી “ઈચ્છકારી ભગવન ! પસાય કરી સામાયિક દંડક ઉચ્ચરાવોજી, કહેવું, પછી કરેમિભંતે ઉચ્ચરવું,
, કરેમિ ભંતે સૂત્ર:- કરેમિભંતે ! સામાઈયે, સાવજ્જ જો– પચ્ચકખામિ, જાવ પોસહં પíવાસામિ, દુવિહં, તિવિહેણં, મણેણં, વાયાએ, કાએણે, ન કરેમિ, ન કરવેમિ, તસ્મ ભંતે ! પડિક્કામિ, નિંદામ, ગરિયામિ, અખાણ વોસિરામિ. - પછી ખમા. ઈચ્છા. બેસણે સંદિસાહું? ઈચ્છે, ખમા. ઈચ્છા. બેસણે ઠાઉં? ચ્છિ, ખમા. ઈચ્છા. સજઝાય સંદિસાડું? ઈચ્છે, ખમા. ઈચ્છા. સઝાય કરું? ઈચ્છ, કહીં (પુરુષોએ ઉભડક પગે બેસી અને બહેનોએ ઉભા રહી) બે હાથ જોડી ત્રણ નવકાર ગણી, ખેમા. ઈચ્છા. બહુવેલ સંદિસાહું? ઈચ્છે, ખમા. ઈચ્છા. બહુવેલ કરશું ઈચ્છ, (દરેક વિધિને અંતે “અવિધિ આશાતના મિચ્છા મિ દુક્કડ” કહેવું).
(૧) જ્યાં ખમા આવે ત્યાં ખમાસમણું દેવું અને જ્યાં ઈચ્છાળ આવે ત્યાં ઈચ્છાકારેણ સિંદિસહ ભગવન્! બોલવું. (૨) પૌષધ આઠ પ્રહરનો લેવો હોય તો અહોરાં બોલવું. દિવસનો લેવો હોય તો જાવ દિવસ બોલવું. રાત્રિનો લેવો હોય તો સેસ દિવસ રનિંચ બોલવું. (૩) જો પ્રતિક્રમણ બાકી હોય તો છેલ્લા બે આદેશ માંગવાના નથી. તે કલ્યાણકંદની ૪ થાય પૂર્ણ થયા પછી માંગવા.