________________
કોઈ દિવસ ગમે તેવી આંધી-તોફાનો આવે તો પણ તે સાગર કચરા અને મડદાં બહાર ફેકે. પણ રનોને ન ફેંકે.
માટે શાસ્ત્રકાર ભગવંત કહે છે કે- સાગર જેવા થજો. ને દુર્ગુણરૂપી મડદાં-કચરાંને ફેંકી દેજો. પરંતુ સુકૃતરૂપી રત્નોને ક્યારેય બહાર ફેંકી દેતા નહિ. બહાર કાઢતાં નહીં.
આદર વિનાની ધર્મક્રિયા પાપાનુબંધી પુણ્ય બંધાવે. આપણે તુચ્છ એવી સંસારની ચીજો મેળવવા અબજો રૂપિયાથી વધારે કિંમતી એવો આત્મા ગિરવે મૂકવા તૈયાર થયા છીએ. '
દીવો પવન આવવાથી ઓલવાઈ જાય. તેમાં પવનનો દોષ નથી. કારણ પવનથી તો અગ્નિ પ્રજ્વલિત થાય છે. જેમ આગ લાગે અને પવન આવે તો આગ વધે, પરંતુ નાનો દીવો ઓલવાઈ જાય તેમાં દીવાની નબળાઈ છે.
વિષય-વાસનાના સુખોની સમસ્યા ઘણી છે. તેનું સમાધાન એકજ છે કે હું કોણ છું? ને ક્યાં છું..? એમ દ્રવ્ય ક્ષેત્ર કાળ અને ભાવથી વિચાર કરવો. " એક યુવક સંન્યાસ લેવા જાય. સંતે કહ્યું પરીક્ષા આપવી પડશે. શું પરીક્ષા? ૧૦૦ ફુટ લાંબી અને એક ફુટ પહોળી પટ્ટી ઉપર ૧૫ દિવસ ચાલવું પડે. તેમાં શું નવાઈ? સહેલાઈથી ચાલી શકાય. ૧૪ દિવસ આ રીતે યુવક ચાલ્યો. તે ૧૫મે દિવસે એ જ પટ્ટી, પણ પ્રક્રિયા જુદી. તે જ પટ્ટી ૧૦૦ માળના મકાન ઉપરથી બાજુના એટલા જ ઉંચા મકાનની અગાશી પર પટ્ટી મૂકી. હવે પટ્ટી એ જ છે પરંતુ ચાલવું જોખમી છે. કારણ સ્થાન બદલાયું છે. પટ્ટી જોખમી નથી.
પોતાની પત્ની માટે ૧ લાખ સોનામહોરની એક કંબલ લેવા જે શ્રેણિક તૈયાર નથી તે જ શ્રેણિક પ્રભુના સમાચાર આપનારને હોશા સોનામહોર આપતા હતા. કારણ ક્ષાયિક સમકિતનો ધણી હતો. પ્રભુનો ભક્ત હતો. પરમાત્માએ જે જીવોને બચાવ્યા તેને આપણે બચાવીએ. તો જ શાસન પામ્યાનું સુખ માનાજી. શ્રી દશવૈકાલિક વાચના - ૫૦
(૩૫)