________________
(૧) વીર્ણ વા વીનેગુ - બીજ શાલી વિગેરે... (૨) વીર્થપછિ વા વીનપ્રતિષ્ઠીતેષ - બીજ ઉપર રહેલી વસ્તુને આહાર- શયન આદીને અડીએ તો પણ પરંપરાએ સંઘટ્ટો થાય. (૩) હેતુ - ૬ - અંકુરા ફુટયા હોય તેવા બીજ ઉપર પગ આવે. (૪) રૂઢપણુ વ - ઢપ્રતિષ્ઠીતેષ - ઉગેલી કુંપ ઉપર પાટલો આદી મૂકેલું હોય તો પણ પરંપરાએ વિરાધના થાય.
વિરાધનાથી બચવા માટે સાધુ ભગવંતો ચોમાસામાં તપશ્ચર્યા વધારે કરે. વિરાધના થાય માટે દેરાસર કે તળેટી નથી જવું તેમ ન વિચારાય. માર્ગનો ભંગ ન કરાય. ચૈત્યપરિપાટીનું કર્તવ્ય આવે તેને અમલમાં ન મૂકે. તો વધારે દોષિત થવાય. લીલોતરીમાં ચાલવું પડે તો સાચવીને ચાલતા માર્ગ ઊભો રાખવો જોઇએ., . (૫) નાવું - બાપુ - નાતન તસ્વીમૂતનિ-ધાન્યાદિના છોડવા ઉપર કે (૬) સાતપ્રતિકિયું - તેના ઉપરની વસ્તુઓ ઉપર (૭) હરણું –રિત્નાનિ સુલિની - લીલા ઘાસ ઉપરકે (૮) હરિત પ્રતિષ્ઠિતેષ - તેના ઉપર રહેલા આસનાદિ ઉપર. (૯) છીન્નેસુ કુડાડા વિગેરેથી વૃક્ષ કાપી નાખ્યા હોય પણ હજુ અચિત્ત ન થાય હોય તેના સાત અંગ ફળ-ફુલ વિગેરેને પણ અડાય નહીં. (૧૦) છત્રપત્ર - તેના ઉપર મૂકેલી વસ્તુને પણ ન અડાય. (૧૧) સવિતેપુ - સંજીવ ઈંડા વિગેરે ઉપર. (૧૨) ત્રિરોક્ત ફિનિસિપણું - જે કાષ્ટમાં ઘુણ નામના કીડા વિ. આશ્રય લઈને રહયા હોય તેવા ઉપર શ્રી દશવૈકાલિક વાચના - -
38)
શ્રી
કાલિક વાના - ૪)
(
૨)