________________
સવારે-મુહપત્તિ-રજોહરણ (નિષેધીયાને જ આસન પૂર્વે માનતા) કંદોરો -કપડો-ચોલપટ્ટો - ગુરુનું અને બાળમુનિનું પડિલેહણ પછી છેલ્લા બે આદેશ- લેવા. પછી ઇરિયાવહિયા કરી કામળીનો પડો પછી ચાલુ કપડો પછી સંથારીયું અને ઉત્તરપટ્ટો આદિ દાંડો પછી કાજો. પછી ઇરિયા-વહિયા પછી સજઝાય બે પોરસી સ્વાધ્યાયદર્શન-(ઓઘો મુહપત્તિનું પડિલેહણ થયા પછી ઉપગૃહિત-ઉપકરણનું પડિલેહણ કરે. જેમાં વધારે ચોલપટ્ટો-ખેરીયું, વધારાંના વસ્ત્ર, સંયમને ટેકો આપનાર ઓઘ ઉપધિ.... પડિલેહણ પહેલાં કરે...!)
નિકાયની વ્યાખ્યા કરે છે. કાય–સમૂહ પર્યાયકાય બે ભેદે છે. જીવપર્યાય કાય=શાંનાદિ સમુદાય (૨) અજીવ પર્યાપકાય—રુપાદે સમુદાય, સંગ્રહકાય=ત્રિફળા ભારકાય જેમ કે કાવડ વાર્તા.... એક કાયના બે ભાગ થયા. એક રહે છે એક મરાયો. એક પખાળી કાવડમાં બે ઘડા ભરી લઇ જાય છે. અપકાય નાં બે ભાગ થાય. કારણ બે ઘડા થયા. રસ્તામાં એક ઘડો પડી ગયો...! પાણી ઢળી ગયું. એટલે એક હાયઃ મરી ગયો. હાવડ નમીને પડી જવાથી બીજો ભાગ પડી ગયો ને મરેલા એક બીજાને માર્યો.
-
ભાવકાય-ઔદયિકાદિ-ભાવ સમુદાય છે.
અહીંયા જીવનિકાય જીવપર્યાય કાયનો અધિકાર છે.
(૧) ઉપોદ્ઘાત - નિર્યુક્તિ અનુગમ (૨) સૂત્ર સ્પર્શિકનિર્યુક્ત અનુગમ. ઉપોદ્ઘાત =પ્રસ્તાવના-તેના ૨૦ દ્વાર છે. શા માટે બતાવ્યું. ઇત્યાદિ ૨૦ દ્વારા માટે આવશ્યક સૂત્રમાંથી જોઇ લેવું.
ગુરુના ચરણોમાં રહેવાથી પાત્રતા પૂર્વક જ્ઞાન મેળવાય છે. જ્ઞાન-દર્શનમાં સ્થિર થાય છે. ગુરુ-ચરણોનો વાસ છોડતા નથી... તે જીવો ધન્ય છે. અથવા આમૃષ એટલે વિનયની પ્રતિ-પ્રતિ કહે છે. અસ્થાને કરેલો વિનય અનંત સંસાર માટે થાય છે...! સ્થાને કરેલો વિનય સંસારના નાશ માટે થાય છે.
શ્રી દશવૈકાલિક વાચના -
૨૯
૧૪૯
