________________
સંપાદકીય
|| નમોસ્તુ તર્ત તવ શાસનાય છે અનંત ઉપકારી પરમ કરૂણાસાગર શ્રી તીર્થંકર પરમાત્માઓનું અનાદિકાળથી તથાભવ્યત્વ ઉચ્ચકક્ષાનું હોય છે. તેમનો આત્મા પણ અચરમાવર્તકાળમાં હોય છે. ત્યાં સુધી દુર્ભવી તરીકે વર્તતો હોય છે પાષાણ-ઘોલન્યાયે જ્યારે તેઓ ચરમાવર્તિકાળમાં આવતા હોય છે ત્યારે તે વાસ્તવિક રીતે ધર્મને લાયક બને છે. તેમાંય જ્યારે મોક્ષકાળ નજીક હોય છે ત્યારે કોઈક નિમિત્ત વિશેષથી તેઓ સમ્યગ્દર્શનને પામે છે. તેઓના પ્રથમ સમ્યગ્દર્શનને વરબોધિ કહેવામાં આવે છે. સમ્યગ્દર્શનની પ્રાપ્તિ પછી જ તે તારકના ભવનો ગણના થાય છે. શ્રી વીરપરમાત્માની. જેમ કોઈક જ શ્રી જિનેશ્વરનો આત્મા સમ્યગ્દર્શન પછી અસંખ્યકાળ સંસારમાં ભટકે, બાકી તો સમ્યગ્દર્શનની પ્રાપ્તિ પછી ૩-૫-૭ ભવની અંદર તો મોક્ષે પધારી જતા હોય છે.
સમ્યગ્દર્શનની પ્રાપ્તિ પછી પૂર્વના ત્રીજા ભવમાં “સવિ જીવ કરું શાસનરસી" ની ઉત્કૃષ્ટભાવના દ્વારા તીર્થકર નામકર્મ ઉપાર્જન કરે છે અને શ્રી વીશસ્થાનકતપની આરાધના દ્વારા તેને નિકાચિત કરી પૂર્વબદ્ધ કર્માનુસારે સ્વર્ગ-નરકે જઈ અંતિમભવમાં રાજકુળમાં પધારે છે. બાલ્યાવસ્થા અતિક્રમી ભોગાવલી કર્મો ભોગવી અન્ને સંયમસામ્રાજ્યનો સ્વીકાર કરી. ઘાતકર્મો ખપાવી કેવલજ્ઞાન-કેવલદર્શન પામે છે. ત્યારે ૬૪ ઇન્દ્રો આવે છે. અને અધિકાર મુજબ સમવસરણની રચના કરે છે. તે સમવસરણનો મહિમા વર્ણવતા પૂજ્યપાદ કલિકાલસર્વજ્ઞ શ્રી હેમચંદ્રસૂરીશ્વરજી મ.સા. અયોગવ્યવચ્છેદકાવિંશિકામાં કહ્યું છે કે विमुक्तवैरव्यसनानुबन्धाः
श्रयन्ति यां शाश्वतवैरिणोऽपि । પરિણાં તવ જિનાથ !
તાં રેશનાભૂમિમુપાશ્રમ્ | (ગા. ૨૪)
