________________
શ્રી વિમલનાથજી
462
અંતરચક્ષુથી વિમલજિનના અવિકારી-વિમલ એવા લોયન-લોચન-નયનને મેં દીઠાં. અર્થાત્ વિમલજિનના દર્શન કરતાં મેં પોતાના પરમ આત્મસ્વરૂપને દીઠું-જાણ્યું-ઓળખ્યું. સ્વરૂપદર્શન થતાં સ્વરૂપદૃષ્ટા એટલે કે સમ્યગ્દષ્ટિ બન્યો. બીજ કેવળજ્ઞાનની પ્રાપ્તિ થતાં બીજ પરમાત્મા બન્યો.
| સ્વરૂપ અજ્ઞાનતાનું, આત્મ અભાનતાનું દુઃખ દૂર થયું અને તે સાથે જ દુર્ભાગ્ય એટલે નરક-તિર્યંચ ગતિના ફેરારૂપ દુર્ભાગ્ય પણ ટળી ગયું. માત્ર દુઃખ અને દુર્ભાગ્ય જ ટળ્યા એટલું નહિ, પણ સાથે સુખ સંપદાની ભેટ પણ મળી. આત્મસુખને આપનારી આત્મસંપદા એટલે કે આત્મિકગુણોની પ્રાપ્તિ પણ, પ્રભુના દર્શનથી થઈ.
દુઃખ અને દુર્ભાગ્યના કારણરૂપ પાપ અને દોષો દૂર થયાં. સાથે સાથે સુખ અને સુખને આપનાર આત્મગુણોના ખજાનાની ભેટ પણ સાંપડી.
- સ્વરૂપસુખ, આત્મસુખનો શુભારંભ, સ્વરૂપદષ્ટા-આત્મષ્ટા એવા સમ્યગ્દષ્ટિ થયા પછીથી છે. તત્ત્વષ્ટા થયાનો તત્ત્વાનંદ છે, પ્રજ્ઞા પ્રાપ્તિનો પ્રજ્ઞાનંદ છે. ત્યાર પછી ચારિત્રનો સહજાનંદ છે અને અંતે તલપ શમી જતાં પૂર્ણકામ થતાં પૂર્ણાનંદ છે.
“મારાં સીધાં વાંછિત કાજ.” ધન્ય ઘડી, ધન્ય દિવસ, ધનભાગ્ય કે આજે મારાં બધાં જ વાંછિત-ઈચ્છિત કાર્યો સીજ્યાં-સિદ્ધ થયાં-પાર ઉતર્યા.
હવે તો આ નાથ જ મારો માલિક, અને હું એનો જ દાસ-સેવકી આવો સર્વશક્તિમાન ધણી ક્યાં મળે?! કે જે સર્વ દુઃખ દોહગને કાપે અને સર્વગુણ અને સર્વસુખને આપે. દુઃખથી સર્વથા મુક્ત કરે અને અનંત, શાશ્વત, અવ્યાબાધ, અવ્યય, અક્ષય સુખના ખજાનાને આપે. આવા ધીંગા, ધરખમ, અનંતવીર્યથી સમર્થ સ્વામી, જબરજસ્ત ધણીને કોણ છોડે?! અને આવા આ ધીંગા ધણીને માથે કર્યા પછી, એની આજ્ઞામાં
જ્ઞાનક્રિયા એટલે સ્વરૂપક્રિયા અર્થાત્ ઉપયોગક્રિયા, જે અત્યંતર છે.
