________________
શ્રી વિમલનાથજી
458
મમિય ભરી મૂરતિ રચી રે, ઉપમા ન ઘટે કોય; tત સુધારસ ઝીલતી રે, નિરખત તૃપતિ ન હોય. વિમલ૦૬ એક અરજ સેવકતણી રે, અવધારો જિનદેવ; કૃપા કરી મુજ દીજિયે રે, “આનંદઘન પદ સેવ. વિમલ૦૭
યોગીરાજજીએ પ્રીતિયોગમાંથી ભક્તિયોગમાં અને ભક્તિયોગમાંથી જ્ઞાનયોગમાં પ્રવેશ કરાવ્યો. આત્માના આત્મસ્વરૂપની પણ ઓળખાણ કરાવી અને આત્માના પરમાત્મ સ્વરૂપની પણ પિછાણ કરવી.
- જેને આત્માના પરમાત્મ સ્વરૂપની પહેચાન થઈ હોય તેને, એની લગન લાગ્યા વિના રહે નહિ અને ગલન (અશ્રુઝરણ) ન થાય એવું બને નહિ. એવા આત્માને, પ્રત્યક્ષ કે પરોક્ષરૂપે, જ્યારે આત્મજ્ઞાની પુરુષનો કે પરમાત્માનો ભેટો થાય, ત્યારે તે ઓવારી ગયા વિના રહે નહિ અને ઓવારણા લેવાનું ચૂકે નહિ. આ શરૂઆતની ભૂમિકામાં, ભક્તિમાં પ્રભુ પ્રત્યે પ્રીતિની પ્રધાનતા હતી. પ્રીતિમાંથી નિષ્પાદિત, હૃદયને ભીંજવતી સ્નેહની સરવાણી હતી. હવે આત્મા-પરમાત્માનું જ્ઞાન થતાં, જ્ઞાનથી રસાળ બનેલી પથ્થાત્ ભૂમિકાની ભક્તિ કરીને, આત્માને પરમાત્મ-સ્વરૂપમાં ગરકાવ કરનારી, શાનની છોળો ઉછળતી હોય તેવું અનુભવાય છે. સ્વરૂપમાં ઓળઘોળ થઈ પરમાત્મા ઉપર ઓવારી ગયેલાં આત્માના ઓવારણારૂપ હૃદયોદ્ગાર આ સ્તવનમાં જોવા મળે છે. મસ્ત-ફકીર, અવધૂતયોગી, આનંદઘનજી મહારાજાનું, જ્ઞાનસભર ભક્તિથી નીતરતું, આત્માને નિર્મળ બનાવવા માટે જ જાણે કે ના રચાયું હોય તેવું, આ તેરમું શ્રી વિમલજિન સ્તવન છે. - આત્મનિષ્ઠ, આત્મજ્ઞાની, સાધનાસિદ્ધિ વિરતિધર, મુનિભગવંતોએ
ગીતાર્થનો મોક્ષ છે. ગીતાર્થની નિશ્રામાં રહેનારનો પણ મોક્ષ છે. પરંતુ સ્વછંદીનો મોક્ષ નથી.
