________________
શ્રી અરનાથજી ,
746
વિરાટ સર્વજ્ઞપણું પડેલું છે; તેને ભૂલીને પોતાને રાગાદિ વિકાર જેટલો કે શુભાશુભભાવ જેટલો તુચ્છ માને છે અને જડના કાર્યો “હું કરું છું ! એવું મિથ્યાભિમાન કરે છે, તે પાપ અને દુઃખનું કારણ છે. અંતર્મુખ થઈને પોતાના પરિપૂર્ણ ચિદાનંદ સ્વભાવનો નિર્ણય કરવો તે ધર્મ છે - ધર્મનું કારણ છે - સુખનું કારણ છે.
પ્રજ્ઞાની પ્રાપ્તિ ભગવત્ કૃપાથી અને સપુરુષના ચરણો ઉપાસવાથી થાય છે. એ માટે અહંની દિવાલ ભેદી સર્વ પ્રકારથી, સર્વ ભાવથી સપુરુષ સાથે અભેદ અનુસંધાન કરવાનું છે. માત્ર નમ્રતા નહિ, માત્ર દાસભાવ નહિ, માત્ર અનન્ય પ્રેમ નહિ, માત્ર પરમ ભક્તિ નહિ પણ આનો પૂર્ણ લય એ જ પુરુષના ચરણોની ઉપાસના છે. - સાધનામાં વેગ વધવો જોઈએ. તીવ્રતાથી વેગ વધે છે. તાલાવેલીથી તીવ્રતા વધે છે. વેદનાથી તાલાવેલી જન્મે છે. વિયોગ છે પણ જો વિયોગની વેદના નથી તો સ્વરૂ૫ માટેની મથામણ નથી હોતી. ઉપેય માટે ઉપાય થતા નથી. મિથ્યાત્વનો અંધકાર દૂર થતાં વાસ્તવિક સંબંધ કોની સાથે છે એનું ભાન થાય છે. અનંતાનુબંધી કષાયનો દાવાનળ શાંત થતાં સંબંધ કરનારનું સાચું સ્વરૂપ સમજાય છે. એ સમજથી જ તો દૃષ્ટિ કરે છે. દૃષ્ટિ ફરે છે એટલે દિશા ફરે છે અને દિશા ફરે છે એટલે દશા ફરે છે. - સાધના કરવા માટે શાંત મન, ભાવનાશીલ હૃદય, સ્થિર બુદ્ધિ, જાગ્રત શ્રદ્ધા ને અંતરનો તલસાટ જોઈએ છે. જીવનમાં પ્રચંડ આગ પ્રગટવી જોઈએ. એ આગમાં તપ્યા સિવાય સાધક બનાતું નથી.
Desire should be burning desire so that you rush to fulfil it.
પૂગલદ્રવ્ય એ સંયોગ પદાર્થ છે. આત્મા સ્વભાવ પદાર્થ છે.
