________________
557
હૃદય નયન નિહાળે જગધણી
જાણીને મર્યલોક પર દોડી આવ્યા. છપ્પન દિગકુમારીઓએ આવીને આપની માતાનું શુચિ કર્મ કર્યું, ઈન્દ્ર પાંચ પાંચ રૂપ કરી આપનો જન્મોત્સવ મનાવવા આપને મેરૂપર્વત પર લઈ ગયા. મેરૂપર્વતની પાંડુકવનની શિલા ઉપર સૌધર્મેન્દ્રના ખોળામાં આપ બેઠા. લાખો અને કરોડો કળશાઓથી ક્ષીર સમુદ્રના પાણીથી દેવોએ આપનો અભિષેક કર્યો. દેવતાઓ આપની ભક્તિમાં ગાંડા બન્યા. આ જગતનું સર્વોત્કૃષ્ટ તત્ત્વ કોઈ પણ હોય તો તે તારક પરમાત્મા છે. જો પરમાત્મા નથી તો કશું જ નથી. પરમાત્માથી ચડિયાતું તત્ત્વ કોઈ જ નથી. તારક પરમાત્માથી જ આ વિશ્વ શોભે છે. પરમાત્મા વિનાનું જીવન એ અમાવાસ્યાની ઘોર અંધારી રાત્રિ જેવું છે. જ્યારે પરમાત્માના આશ્રયે જીવાતું જીવન એ પૂર્ણિમાના ચંદ્ર જેવું છે.
હે પ્રભો! આપના જન્મથી તે નગરી, તે વેળા, આપના જાતિ, કુળ, વંશ ગોત્ર પવિત્ર બન્યા છે. મહાસુદત્રીજ મહાન હતી માટે પ્રભુ જનમ્યા એમ નહિ પણ પ્રભુના જન્મથી મહાસુદત્રીજ મહાન બની છે. હે પ્રભો! ચૌદરાજલોકમાં સર્વત્ર આપના જન્મથી આનંદ-આનંદ ને આનંદ છવાયો છે.
આવા વિશ્વના ઉદ્ધારક પુત્રરત્નને જન્મ આપનારા આપના માતાપિતાના તો ઓવારણાં જ લેવા પડે. તેઓ તો આવા પુત્રરત્નને જન્મ આપીને કૃતકૃત્ય બની ગયા. ધન્યાતિધન્ય બની ગયા, ભવ્યાતિભવ્ય બની ગયા. એક જ ભવમાં પોતાનો મોક્ષ નિશ્ચિત કરી દીધો. હે પ્રભો! આપના જન્મથી તો આખું વિશ્વ ધન્ય ધન્ય બની ગયું.
ઉદયરત્ન મહારાજ લખે છે – માતને તાત અવદાત એ જિનતણાં, ગામને ગોત્ર પ્રભુ નામ ઘુણતાં ઉદય વાચક વદે ઉદય પદ પામીએ, ભાવે જિનરાજની કીર્તિ ભણતાં.
સંવલના કષાયભાવ, આત્માના યથાખ્યાત યારિત્રને રોકે છે.
