Page Text
________________
ચોકિ રાખિ. દિન દિન પ્રતેં ખબર રખાવું. એમ ત્રીપ્યમાસ પાતસાહના મોહલમાંહે બાઈ રહ્યાં. ઇમ ચોમાસી તપ પૂરો થયો. પાતસાહેં પસ ભરાવી. ઘણો ઓચ્છવ કર્યો. ગાજતે વાજતે પાતસાહ પોતેં બાઈ સાથે ઘરે આવ્યા. સહુનેં બાઈને ઘણી પેરામણિ કિધી. પછે પાતસાહેં પૂછ્યું : તેરા દેવ સો કૂન ? બાઈ કહે દેવ મેરા બાબાઆદીમ આદિનાથજી. તેરા ગુરુ કોને? બાઈ કહે મેરા ગુરુ હીરવિજયસૂરી.
પાતસાહ કહે “દેખૈ તેરા ગુરુ ઇમ કહી ઘણો આદર માંન લખાવી ફુરમાના લીખ્યા. સઘલાઈ સોબા ઉપરે લખ્યું જે હાથી ઘોડા રથ પાલખી જે જોઇતું તે દેજો. તે ફરમાન ગંધાર નગરે આવ્યાં. તિવારે રામજી ગંધારીઓ, કહે “શ્રીજી! અકબરે ઘણા જંદા જોગી પ્રમૂખ જમૂનાંબોલ્યા છે. તે માટે કહો તો તૂમને વાહણમેં બેસારી ઉતારી પરદેશું મેલું. તીવારે શ્રીજી કહે માહરો ગચ્છ કિહાં જાઈ ? તે માટે મારે જાવું. ઇમ કહી ભલે મૂહુર્ત શ્રીજીઇ વીહાર કિધો. વિહાર કરતાં કરતાં મૂઝપુરે આવ્યા. તિહાં માલદે માહાતમો રહે છે. તેહ કને ચમત્કાર જાણી કહ્યું : “જે સાથે આવવું.” માલદે માહાતમો તિવારે તે કહે જે દિને તુમેં દિલ્લી મેં પ્રવેશ કરસ્યો તે ( દિને હું માહરે ઈષ્ટ કરી જાણીસ. તે ઘડીઈ હું તિહાં આવીસ.
તિવારે તીહાંથી વિહાર કરતાં કરતાં શ્રીહીરવીજયસૂરી સંવત્ ૧૬૩૯ નાં વર્ષે જેઠ વદ ૧૩ દીને દીલ્લિનગરે સામીઉં તઇઆર થાઈ છે. હવે માલદે માતમો ઈષ્ટ બલું નગરે પ્રવેશ કરતાં જાણી ઉડત ગોટકો મુખ મળે ઘાતી(લી) તત્કાલ સાંમઇઆ વેલાઈ શ્રીજી પાશે માલદે માતમાં આવ્યો. તે માલદિ પ્રમુખ ઘણું પરિવારે આડંબરે પાસાહ અકબ્બરને મલવા જાતાં વિચમાં વંદો મલ્યો, તે પોતાના માથાની ટોપી ઉંચી ઉછાલી કહે, કરામત હોઈ તો મેરી ટોપિ ત્યાઓ. તિવારે માલદે માતમે ઊંચો ઘી નાખ્યો. ઓધે પીટી પીટી વંદાને ટોપી આણી આપિ, તે ખૂસી થયો. તદનંતર પાતસાઇ જ્ઞાન ચમત્કાર જાણવા ભણી ભૂઈરાં માંહે એક બકરી ઘાટી(લી) ઉપરે જાજમ પથરી. એતલે શ્રીપૂજ્ય પધાર્યા. અકબરે કહ્યું. આઘે આઓ, આ આઓ. તે સાંભલી કહે “ઈહાં જીવ છે. તિહાં અમેં પગ ન દે.” [ પ્રબંધ સંગ્રહ થી ૩૩ Bી, હીર સ્વાધ્યાય ]
| SR No. | 005848 |
| Book Title | Hir Swadhyaya Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mahabodhivijay |
| Publisher | Jinshasan Aradhana Trust |
| Publication Year | 1997 |
| Total Pages | 358 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 7 MB |