________________
કંથા તો મે હીરગુરુકું અબી કહુ તો ઉઠાય દેગા. ઇનકે આગે તો કુછ અધિક નહી. તિવારે ફકીર બોલ્યો જે કેસે ઉઠાવેગા. અમ ભી ઈનકી સિદ્ધાઇ દેખગા.
તબ માલદેવ બોલ્યા જે પાતસાહ હુકમ કરે તો હીરગુરુ તો બડે સામર્થવાન છે, ઇનકે આગે. તો બડે બડે યતિલોક કિરામાતિ હે. ઇસકે આગે તો મે તો કુછ ભી ગણતીમે નહી હું પણ યે તો મે બી કહો જિસ માફક ઉઠા સકતા હુ ઇસમે હરિગુરુ સુધી પંચાયતના ક્યા કાંમ હે ? એહવે બની સલીયે ફૂલ પાયા છે એવી ફૂલની છડી પાતસાહના હાથ માહે છે તે છડી આપીને પાતસાહે કહ્યો. જે ઇસ સેતી ઉઠાય ઘો. તિવારે વીરને બર્લે ગોદડી ઉછાલી સો જાતી જમુનામેં પડી. તબ ફકીરનો મુખ ઝાંખો પડ્યો. જિમ સૂર્યને આગે તારાનો તેજ ઝાંખો પડે તિમ પડ્યો. ઈહાં પોતાનો ચમતકાર ચાલ્યો નહી. પછે હીરગુરુ ઉપાસરે આવ્યા.
| તિવારે મલાણીયો ફકીર પાતસાહને કયો જે હીરગુરુકુ બોલાઓ ને મોટી ખાડા ખોદાવીને સાજની વેલાઈ એક બકરી લાવીને માહિ ઘાલી તે ઉપરે પાટીયા ઢાંકીને ઉપરે ગલચા જાજમ બિછાઈને પછે હીરગુરુકુ તીસરે દિન બોલાયા: હીરગુરુ તિહાં આવ્યા. તિવારે પાતસાહ ઉભો થઈને કહતો હુવો. તે હી ગુરુ! આગે આવો. પછે શ્રીજી કહતા હુવા હમ તો ઇહાં જ બેઠેર્ગે. તિવારે પાસાહ બોલ્યો જે કિસ કારણે ઇહાં નહી આતે હો તબ શ્રીજી સાહેબ બોલે. ઇહાં જીવ હે સો નહી આવતે છે. તિવારે માલદેવે કહ્યું કે ઇહાં નીચે જીવ હૈં. તબ પાતસાહ કહણે લગો હાં કિતનેક જીવ હે તબ માલદેવ બોલા જે ૩ જીવ છે. જબ મકનસાહ ફકીર બોલ્યો જે તુમ ખૂટે પડોગે. એકકે ૩ જીવ કહાસે હોગા. ફેરમાલદેવ બોલ્યા સો ૩ જીવમે ફરક નહી, સચી વાત છે. ને તુમ ખોટે પડોગે તબ પાતસાહ હુકમ કિયો સો ગલેચા ઉદ્દાઓ. તબ ગલેચા પાટિયા ઉપાડકર દેખે તો તીન જીવ દેખું. વા બકરી ગ્યાભણી હતી. સો બફારાસે અકલાયકર ગાભે છુટા પડ્યા. ઉસસે દો બચે ઓર બકરી દેખકે પાતસાહ અચંબો પામ્યા. ફકીર સબ જુઠે પડે.
તિવારે મકનસાહેં ઓલિયાને કહીને અરબદેશથી એક વડવૃક્ષ મંગાવીને જમુના નદીને કાંઠે ખડો કર્યો. તિવારે પાતસાહ કહતો હુવો. તે હીરગુરુ તુમ ભી કછુ મંગાવો. તિવારે માલદેવે ૧૮ હજાર કોસ ઉપરસે તારાતંબોલ નગરે તિહાંથી બાવન વીર મોકલીને વાડી મંગાવી જમુનાને કાંઠે ઉભી રાખી. તેમાં સર્વ ઋતુના ફલકુલ ગહર ગંભીર નવપલ્લવ માહા સોરંભ દેવતાને રમવા જોગ્ય મનોહર દેખીને પાતસાહ બહોત ખુસી હુવા. [ પ્રબંધ સંગ્રહ B ૧૩ Bળ હીર સ્વાધ્યાય )