Page Text
________________
અબવઈ શ્રીવડગછિ ચતુર્દશિકપક્ષે પિપ્પલિશાષાઈ શ્રીમાલદેવ શ્રીહારીજ નગરે વિ. સં. ૧૬૩૫ વર્ષે શ્રીહીરવિજયસૂરને વંદ્યા. શ્રીસૂરીશું પિણ પોતાના ગોત્રી જાણિ આદર દેઈ પાસઈ રાખ્યા. અનુક્રમઈ શ્રીસૂરી છે માલદેવ સહિત દીલ્લી નગરઇ પોહતા. શ્રીસૂરીએ પાતિશાહ કહે- “બેઠો.” તબ હીર કહે- “જીવત દીયા બીછાદ ઉદ્ધા દેવઈતો પા0 સેવા ધર્યા છે તિર્થેસું કીડી આઈ (?).' પ્રથમ દિન એતા જીવ હું.
બિજે દીન પાતસાહીનો બહુમાન દેપી બિછાત નીચે પાડ કર બકરી એક સગર્ભા માંહિ ઘાલી દરીમાના કીયો. પાતસાહ કહઈ- ‘વિજેહર ! બેઠો.” તદા હર કહે- “ઈમ જમીમેં જીવ હૈ.” સાચુ કહઈ- કેતા જીવ ? તદિ ગુરુ કહે- ‘તીન જીવ હૈ.” પાતસાહ ખોલકર દેશી તો ? પાતસાહનો સન્માન દેખી પ્લેછ મુલ્લાંળીયા ઠેષ ધરી કહઈ- “અયસે સચ્ચે ફકીર હતું તો અલ્લાકી વંદગીમેં હજુર કછું કરામત દેખાઓ.” તિવારિ પિપીલિકા ૧, અજાભૂમીગૃહે ૨, વિછાત ઠિકાણે કછે વલી રજહરણ ૧, ટૌપી ૨, વલી અનેક વિદ્યા કરામત દેખી પા) તૂઠો થકો કહિ- “તુમ્હ બડે દર્શની હો.”
ઈમ કહી સકલાત્મીય દેશિ પર્વ આવી છે આઠ દિન જલચર, તીર્થંચ જીવ પ્રમૂષની આમારી પલાવી, પ્રવર્તાવી. પુનઃ શ્રીસિદ્ધાચલે પાતસાહ મનુષ્ય મૂંડકાદિ દ્રવ્ય લેતા તેહની માપી કીધી. અકબરાગ્રહિ સં. ૧૬૩૬ વર્ષે શ્રી ચિંતામણી પાસે પ્રતિક્યા. પુનઃ શ્રીરાવણપાસ જુહારી દિલ્લી નગર ચૌમાસું રહી સં. ૧૬૩૭ વર્ષે અકબર મૂગલ બંદાવી આગરે મેતે આવી જલંધરાદિક નગરઈ ચૌમાસો કીધો. શ્રીસૂરીની કીર્તિ સાંભલી યાચક પ્રમૂષ શ્રીસૂરીને ઓપમ રૂપ (?) બીરદાવઈ. દૂહો
હીર વઈરાગર નીપજઈ ખીમસરારી ખાણ /
પાતસાહ પ્રતિબોધિઓ અકબર માની આંણ // શ્રીસૂરી અરબરદત્ત જગદ્ગુરુ બિરુદ ધારતા, ભિનમાલ હુઈ રાયધનપુર નગરઈ આવ્યા. તિહાં સ્વપાટિ શ્રીવિજયસેનસૂરી નામ પ્રતિર્યો. આ૦ પદ લહી શ્રીવિજયસેનસૂરી પાટણિ, સીરોહીઈ વિહાર કીધો. અને શ્રીગુરુ અહિમદાવાદિ, વિજાપૂર નગરઈ આવ્યા. તિહાં ઉકાગછિ રુ0 મેબજી સતાવીશ શિષ્યએ શ્રીસૂરી પ્રતિવંદ્યા. સૂરીછે પિળ તેહની સ્વશિષ્ય થાપિ કુશલ, વદ્ધન, [ પરિશિષ્ટ - ૩ B૩૧૬ Ba હીર સ્વાધ્યાય |
| SR No. | 005848 |
| Book Title | Hir Swadhyaya Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mahabodhivijay |
| Publisher | Jinshasan Aradhana Trust |
| Publication Year | 1997 |
| Total Pages | 358 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 7 MB |