________________
એવઈ ગુજ્જર દેસ મઝારિ સાગરિ બંધ કરિઓ અવિચારિ; ઠામ ઠામ અતિ હોઈ કલેસ પરપષીઈ સઉ ન મિલઈ લેસ. ૨૩૪ પરતરસિઉ અતિ હૂઓ વિવાદ પાટણમાં વાધ્યો ઉનમાદ; | શ્રાવકન બાંઠા ઘણા દામ સાગર દુસમન થયા બહુ ઠામ. ૨૩૫ એ વાત જગમાં વિસ્તરી હીરવિજયસૂરિ સુણી મનિ ધરી;
વેગિં નૃપને લહી આદેસ શ્રીગુરૂ આવ્યા ગુજ્જર દેસિ. ૨૩૬ આવ્યા પાટણ શ્રીગુરૂહીર ગુણગિરૂઆનઈ સાહસ ધીર;
ભૂપતિ માન લહિઉં અતિઘણું અધિક પુણ્ય ભૂપતિ તે તણું ૨૩૭ કરી વિચાર નિજ મનમાં એવી કલેસ ટાલવા કારણ હેવ;
બાર બોલ લષઈ સુખ કાજિ શાસ્ત્રસાષિ ધીર નિજ રજિ. ૨૩૮. સાગર ગ્રંથમાંહિ એમ અછઈ સકતિ હોઈ તો કરીઈ પછઇ;
પરપષી પરજાઉં સવે જિમ વિમલ મંગલ મુનિ ભવે. ૨૩૯ તે માંટિ પહલો બોલ કવિઓ કઠિણ વયણ નવિ કહવો લહિઓ;
પરપષ્મીનો કોઇ કદા એહવું પાલેવું હવઇ સદા. ૨૪૦ બીજો બોલ તે માટે કહિએ સાગરની મતિ જન કો રહિઓ;
કહઈ સાગર પરપષ્મી જેહ નોકારગર્ણિ પાપ વાધઈ તેહ. ૨૪૧ તે ઊપરિ કહાં ગુરૂ હીરજી પરપખી કરાઈ ધરમ વીરજી;
સહૂ સાધારણ જે જે બોલ મારગાનુસારી હોઈ નિટોલ. ૨૪૨ તે અનુમોદવા હોઈ યોગ્ય મિથ્યાતીનું તે પણિ ભોગિ;
તો જે જૈનતણા પરપષ્ય અનુમોદો પુણ્ય કામ પ્રતધ્ય. ૨૪૩ ત્રીજઈ બોલિ શ્રીગુરૂ કહઈ વિપરીત પરૂપણા રષે કો લહઈ;
પરંપરા અનઈ શાસ્ત્ર વિરૂદ્ધ પરૂપણા જે કરઈ અશુદ્ધ. ૨૪૪ ગચ્છનાયક પૂક્યા વિણ કર્યું ગચ્છ ઠબકો તે પામઈ મનિ વસ્તુ,
B૨૯૯B
