________________
તતખણુ હીરજી ઇણિ પર બોલેં, ચારિત્ર સુખનેં નહિં કોઇ તોલિં, ઘો મુઝ અનુમતિ તુસ્ર ભવ્ય પ્રાંણી, બાંધવ જંપે અમૃત વાંણી. ૧૧ બહિન સુંદર જે વિમલાઇ નાંમ, પરણી તે પાટણપુર અભિરાંમ. અનુમતિ તેહની લેઇ ઉદાર, અનોપમ ગ્રહ્યો સંયમ ભાર. ૧૨ અનુમતિ કારણ બાંધવ દોઇ, આવ્યા તે પાટણપુરવર સોઇ; વિમલાઇ જંપે સુણિનેં સુવીરા, વાત મ કાઢીસ વ્રતની .સુધીરા. ૧૩ લલી લલી તાહરે પાએજ લાગું, પરણોને નારી એ વર માગું; હીરજી સંવગે ધરી અનેં રાગ, કહિં મેં કીધોં ખટરસ ત્યાગ. ૧૪ છઠ છઠ આંબિલ વિ હું છાંડું, જિહાં લગી વ્રતસ્યું પ્રીત ન માંડું; ઇણ પર્દિ રહતાં દોઇ ચ્યાર માસ, દેહ કસી જેમ પાંન પલાસ. ૧૫ હિન બાંધવ બે બિહું હઠ જાંણી, અનુમતિ માંગે ગદ ગદ વાંણી; હીરજીનેં હઇ હરખ અપાર, તિક્ષ્ણ સમેં આવ્યા શ્રીઅણગાર. ૧૬ તપગચ્છ નાયક પૂજ્ય અંક્રૂર, ગછપતિ ગિરૂઉં વિજેદાંનસૂર; સુદ્ધ ક્રિઆનેં નિરૂપમ વેકેં, દેખીનિં બૂજ્યા કુંઅર વિશેષૅ. ૧૭ કહિ મુઝ તારો સદગુરૂરાજ, ઘોં મુઝ દિખ્યા ભવજલ જિહાજ; અનોપમ લક્ષણ બત્રસ અંગે, દેખીનિં હરખ્યા શ્રી ગુરૂવંગે. ૧૮ જોશી પંડિતનેં શ્રી પુજ્ય આપે, જોઇ જોતિનેં મુહુરત થાપે; મહોછવ મોટો બહુવિધ થાય; વારૂ વાનો લેખું પભરાય. ૧૯ ચતુર સુવેધક ગજગતિ ચાલે, રુપે તે રંભાસમવડ માલે; કંચુક કસતી પહિરણ ફાલી, ધવલ મંગલ દીઇ તે વર બાલી. ૨૦. મદ મત્ત ગંજનેં બંધે વિરાજે, રુપેં કરીનિ રતિપતિ લાજું, માદલ ભુંગલ ભેરિજ વાજું, પંચ સબ્દાંનેં નીસાંણ છાજે. ૨૧ આગે થાછો મેઘકુમાર, ઇણિ પરિ ઊછવ અનેક પ્રકાર; મલીઆ માનવના તિહાં બહુ થાટ, જય જય જંપે ચારણ ભાટ. ૨૨
સલોકો સંગ્રહ
હીર સ્વાધ્યાય,
૧૪૩
