________________
૧૮૪
નરએસ વેઅણાઓ,
અણવમાઓ અસાયબહુલા : છે જીવ! તએ પત્તા, અણુતખુત્તો બહવિહાઓ ૬૧
હે જીવ! તે રત્નપ્રભાદિક સાતે નરકમાં ઉપમા રહિત, ઘણું દુખે કરીને ભરેલી, એટલે તીવ્ર અશાતા વેદનીય કર્મના ઉદયવાળી ઘણું પ્રકારની વેદના અનંતીવાર ભેગવી, તે પણ હજુ તારી શુદ્ધિ ઠેકાણે આવી નહિ? (૬૧) દેવ મણુઅત્ત, પરાભિઓગત્તર્ણ ઉવગએણું ભીસણુદુહં બહુવિહ, અણુતખુત્ત સમણુભૂઅંદરા
| હે જીવ! દેવ ભવમાં અને મનુષ્ય ભવમાં પર તંત્રતાના પાશમાં સપડાઈ બહુ પ્રકારનું ભયાનક દુઃખ અનંતીવાર અનુભવ્યું. (૬૨) તિરિયગઈ અણુપત્ત, ભીમમહાઅણુ અણેનવિહા! જન્મમરણરહ, અણુતખુત્તા પરિબ્યુમિઓ ૬૩
હે આત્મા ! તું તિર્યંચ ગતિ પામે, ત્યાં અનેક પ્રકારની ભયંકર મહેાટી વેદનાઓ સહન કરી. આવી રીતે ચારે ગતિમાં જન્મ અને મરણ રૂપ રેટને વિષે અનંતીવાર ભો . (૩) જાવંતિ કેવિ દુખા, સારીરા માણસા ય સંસારે! પત્ત અણુતખુત્ત, છ સંસારકંતારે ૬૪