________________
અનેક દોષો જિનેશ્વરોએ કહેલા છે. એમ સમજી સુજ્ઞ ભવભીરુ (પાપભીરુ) જનોએ રાત્રીભોજનનો સર્વથા પરિહાર કરવો અને વિશેષ સંતોષવૃત્તિ ધારવી. ૧૬૯.
अलमित्थपसंगेणं, रखिखज्ज महव्वयाई जत्तेणं । અવુસદ્દમસ્નિયાડું, વખારૂં રિદ્દ-પુરિમુ॥ ૨૭૦ ॥
વધારે કહેવાથી સર્યું. તત્ત્વ એ છે કે કોઇ નિર્ધને અતિ દુઃખે ઉપાર્જેલાં રત્નોની પેરે મહાવ્રતોની કાળજીથી રક્ષા કરવી. મુમુક્ષુ જનોનું એ ખાસ કર્તવ્ય છે. ૧૭૦ .
ताणं च तत्थुवाओ, पंचय समिओ तिन्निगुत्तीओ । जासु समप्पइ सव्वं, करणिज्जं संजयजणस्स ॥ १७१ ॥
તે મહાવ્રતોનું પાલન કરવાનો આ ઉપાય છે કે પાંચ સમિતિ અને ત્રણ ગુપ્તિનું સારી રીતે પરિપાલન કરવું, તેમાં સંયમીસાધુજનોનું સર્વ કર્તવ્ય સમાઇ જાય છે. ૧૭૧.
पवयणमायाउ इमा, निहिठ्ठा जिणवरेहिं समयंमि । मायं एयासु जओ, जिणभणियं पवयणमसेसं ॥ १७२ ॥
સિદ્ધાન્તમાં જિનેશ્વરોએ એમને પ્રવચનમાતા કહીને બોલાવી છે કેમકે તેમાં જિનેશ્વર ભગવાને ભાખેલા સમસ્ત સિદ્ધાન્ત સમાઇ જાય છે. ૧૭૨.
सुयसागरस्स सारो, चरणं चरणस्स सारमेयाओ । સમિરૂં-નુત્તીળ પર, ન ઋિષિ અન્ન નો વાળ ॥ ૨૭રૂ ॥
श्री पुष्पमाला प्रकरण
५१
