________________
देवेसु वीयराओ, चारित्ती उत्तमो सुपत्तेसु । दाणाणमभयदाणं, वयाण बंभव्वयं पवरं ॥ १५४॥ * જેમ સર્વ દેવોમાં વીતરાગ ઉત્તમ છે, સુપાત્રમાં સાધુ (નિગ્રંથ મુનિ) ઉત્તમ છે, દાનમાં અભયદાન ઉત્તમ છે તેમ સર્વ વ્રતોમાં બ્રહ્મચર્યવ્રત ઉત્તમ છે. ૧૫૪. धरउ वयं चरउ तवं, सहउ दुहं वसउ वणनिकुंजेसु । बंभवयं अधरंतो, बंभा विहु देइ महहासं ॥ १५५ ॥
ગમે તે વ્રત ધરો, તપ તપો, દુઃખ સહો, વનના નિકુંજમાં જઈ વસો પણ બ્રહ્મચર્યને નહિ ધારણ કરતો બ્રહ્મા પણ મને હસવા યોગ્ય લાગે છે. મતલબ કે બ્રહ્મચર્ય વિના બધાં વ્રત, તપ, કષ્ટરૂપ છે અને બ્રહ્મચર્ય વડે તે સર્વે સાર્થક છે. તેથી બ્રહ્મચર્ય વિના બ્રહ્મા પણ મને રુચતો નથી. ૧૫૫. जं किंचि दुहं लोए, इहपरलोउभवंपि अइदुसहं । तं सच्चं चिय जीवी, अणुभुंजइ मेहुणासत्तो ॥ १५६॥ : જે કંઈ આલોક અને પરલોક સંબંધી અતિ દુસહ દુઃખે છે, તે સર્વ દુસ્સહ દુઃખ મૈથુન (વિષયભોગ) માં આસક્ત જીવ જરૂર અનુભવે છે. ૧૫૬. नंदंतु निम्मलाई चरिआइ सुदंसणस्स महरिसिणो । तह विसमसंकडेसु वि, बंभवयं जस्स अख्खलियं ॥१५७॥ . સુદર્શન મહર્ષિના નિર્મળ ચરિત્રનું સહુ કોઇ ભવ્યજનો श्री पुष्पमाला प्रकरण
४७
