________________
जं नंदिसेणमुणिणो, भवंतरे अमरसुंदरीणंपि । अइलोभणिजरूवं, संपत्तं तं तवस्स फलं ॥ ७८॥
નંદિપેણ મુનિનું અનેરા મનુષ્યભવમાં સુરસુંદરીઓને પણ અતિ લોભાવનારું રૂપ થયું તે તપનું ફળ સમજવું. ૭૮ સુર-સુર-હેવ-તાવ-નરિવર વધવપિમુëિ भत्तीइ संभमेण य, तवस्सिणो चेव थुव्वंति ॥ ७९ ॥
સુર, અસુર, દેવ, દાનવ, તેમજ સર્વ નરપતિમાં પ્રધાન ચક્રવત પ્રમુખ ભક્તિથી અને બહુમાનથી તપસ્વીઓને જ સ્તવે છે (તે તપનો જ પ્રભાવ છે.) ૭૯ पथ्थइ सुहाइं जीवो रसगिद्धो कुणइ नेव विउलतवं । तंतूहिं विणा पडयं, मग्गइ अहिलासमित्तेण ॥ ८०॥
જીવ અનેક પ્રકારના સુખની ચાહના કરે છે પણ રસમૃદ્ધ છતો વિશાળ તપ કદાપિ કરતો નથી. ફક્ત તે તંતુઓ વિના અભિલાષ માત્રથી વસ્ત્ર માગે છે, પરંતુ જેમ તંતુઓ વિના વસ્ત્ર નિષ્પન્ન થતું નથી તેમ વિશાળ તમ વિના સુખ પણ મળતું નથી. કાર્યના અર્થી જનોએ કારણને અવશ્ય સેવવું જ જોઈએ. ૮૦ कंमाइं भवंतरसंचियाई, अइकख्खडाई विखणेण । । डझंति सुचिन्नेणं, तवेण जलणेणव वणाई ॥ ८१॥
જેમ દાવાનળથી વન બળી જાય છે તેમ ભવાન્તરમાં સંચેલાં અતિ આકરાં કર્મ પણ ક્ષણવારમાં સારી રીતે આચરેલા તપથી બળીને ભસ્મ થઈ જાય છે. ૮૧ श्री पुष्पमाला प्रकरण
२५
