________________
કોઈ એક ગૃહસ્થના ઘરે નીચલા ભાગમાં રહ્યો હતો. એવામાં ત્યાં અન્યસાધુ અરુણ નામનો આવી ઉપલા ભાગમાં રહ્યો. તે સંયમ આચરણમાં શિથિલ હતો અને ક્ષપક સાધુ અનેક આકરાં તપ કરતો હતો. પણ સ્વોત્કર્ષ વડે શિથિલ આચારી સાધુની નિંદા કરતો હતો. તેથી તેણે ઘણા ભાવ વધાર્યા, અને શિથિલ સાધુ તો ક્ષપક સાધુની તપકરણી વિગેરે જોઈ પ્રમુદિત થઈ તેની સ્તુતિ કર્યા કરતો હતો તેથી તેને ભવભ્રમણ ઓછું થયું. એમ સમજી ગુણાનુરાગી જ થવું.
કુંતલાદેવીની કથા (ગાથા-૪૬૫) કોઈ એક નગરમાં જિતશત્રુ રાજાની અનેક રાણીઓ જિનપ્રાસાદ કરાવી તેમાં મહોત્સવ કરતી હતી. તે દેખી રાજાની પટ્ટરાણી કુંતલાદેવી દ્વેષ વહેતી મરીને કૂતરી થઇ, પ્રાસાદદ્વારે રહે છે. કોઈક જ્ઞાનીએ તેના પૂર્વભવનું સ્વરૂપ કહેવાથી જાતિસ્મરણ જ્ઞાન પામી તે અનશન આદરી સ્વર્ગે ગઈ, એવી રીતે વૈષના માઠાં ફળ જાણી સુજ્ઞજનોએ તે પરિહરવો.
સૂરિની કથા (ગાથા-૪૬૫) કોઈ એક ગચ્છમાં આચાર્ય સર્વ આગમના જ્ઞાતા છતાં દૈવયોગે સંયમમાં શિથિલ થઈ ગયા, અને તેમનો એક શિષ્ય સર્વ શાસ્ત્રમાં પારગામી થઈ ક્રિયાકાંડમાં બહુ ઉજમાલ રહેતો. તેથી શ્રાવકો તથા શિષ્યો તે શિષ્યની પાસે ગુણના બહુમાનપૂર્વક ધર્મશ્રવણ કરવા લાગ્યો. તેથી આચાર્ય મનમાં પ્રષ વહેવા લાગ્યા, તો પણ તે ગુણવાન શિષ્ય સ્વઉચિત સેવા સદા સાચવતો ! એમ કરતાં આચાર્ય કલુષિત પરિણામથી કાળ કરી ઉદ્યાનમાં વિષધર થયો, અને શિષ્ય સાધુ આચાર્ય થયા. અંડિલભૂમિ જતાં સાધુઓને મૂકી નવા થયેલા
૨૮૨
શ્રી પુષ્પમાતા પ્રશRTI
