________________
પોતાના થયેલા પ્રમાદને લઈ જીવદયાની ખાતર તેનો રોધ કરી રહ્યા છે. અને પોતાના આત્માને હવે પછી વધારે સાવધાન રહેવા
સમજાવે છે. એવા સત્ત્વથી તુષ્ટમાન થયેલા આસન્ન. દેવતાએ પ્રભાત વિષુવ્યું. એટલે સાધુએ સ્થંડિલભૂમિને પડીલેહી લઘુશંકા ટાળી. પછી તરત અંધકાર પ્રસરી જવાથી તે બધી દેવમાયા જાણી મુનિ સ્વપ્રમાદને નિંદતા અને દેવસાન્નિધ્યથી પણ ગર્વ નહિ ધરતા સમયમાં વધારે સાવધાનપણે વર્તી અનુક્રમે સકળ કર્મનો ક્ષય કરી સિદ્ધિપદને પ્રાપ્ત થયા.
જિનદાસ શ્રાવકની કથા (ગાથા-૧૯૭-૯૮)
જિનદાસ શ્રાવક એકદા પૌષધ ગ્રહી શૂન્ય ઘરમાં કાઉસ્સગ્ગ ધ્યાને રહ્યો હતો. તેવામાં ત્યાં તેની સ્ત્રી કોઈ અન્ય પુરુષની સાથે રમવા માટે આવી. અંધકારમાં તેણીએ સ્વભર્તાને જાણ્યો નહિ. ખીલાયુક્ત પાયાવાળો પલંગ ઢાળી યથેષ્ટ રમવા લાગી. એક તીક્ષ્ણ ખીલો જિનદાસના જ પગ ઉપર આવ્યો તે પગને ચીરી ભૂમિમાં પેસી ગયો, તેથી તીવ્ર વેદના થઈ; તે વેદના અદીનપણાથી સહી, પવિત્ર જિનવચનનું અવલંબન કરી શુદ્ધ અધ્યવસાય સહિત કાળ કરી વૈમાનિક દેવપણે ઉત્પન્ન થયો. જ્યારે ગૃહાસ્થાશ્રમમાં રહેલા શ્રાવક પણ મનનો આવી રીતે જય કરે તો સાધુજનોએ એથી અધિક
મનોજય કરવો ઘટે છે.
ગુણદત્ત સાધુની કથા (ગાથા-૨૦૧)
ગુણદત્ત સાધુને એકદા ગુરુ આજ્ઞાથી એકાકી વિચરતાં અરણ્યમાં ચોરો મળ્યા, ‘અમારી વાત કોઈને કહીશ નહિ.’’ એમ જણાવી તેમણે મુનિને જવા દીધા. માર્ગમાં આગળ જતાં મુનિને (પોતાના સંસાર પક્ષે) માતા-પિતાદિ મળ્યાં. તેમણે વંદનાદિ કર્યા બાદ આગ્રહ કરી श्री पुष्पमाला प्रकरण
१६७
