________________
કરી; પોતાના આગમનનું કારણ જણાવી, તે મહાભાગ્ય મુનિને ખમાવી, દેવસ્થાનકે ગયો. તે દેવ એવી રીતે સ્તુતિ કર્યા છતાં ગર્વ રહિત તે મુનિવર જયણાપૂર્વક વિચરી સુખી થયા.
સંગત સાધુની કથા (ગાથા-૧૮૨) કોઈક ગચ્છમાં સિદ્ધાન્તમાં સુનિપુણ મહાગુણવંત સંગતનામના સાધુ વર્તે છે, ગુરુ મહારાજ સાથે વિચરતાં કોઈક નગરમાં આવ્યા. ત્યાં પરમચક્રનો ભય થવાનું નિમિત્તના બળથી જાણી ગુરુએ ગ્લાન સાધુને નિમિત્તે સંગત મુનિને તે નગરમાં મૂકી બીજા બધાને અન્યત્ર વિહાર કરાવ્યો. શત્રુઓએ આવીને નગરને રૂંધ્યું. સંગત સાધુ નિર્દોષ ઔષધ અને આહાર અર્થે બહાર નીકળ્યા. સેનાનીએ તેમને પૂછ્યું કે તમે ક્યાંથી આવો છો ?” મુનિએ ક્ષોભ રહિત કહ્યું કે નગર થકી, ત્યારે તે નગર સંબંધી બધી બાતમી મુનિને પૂછવા લાગ્યો. પણ મુનિએ નીડરપણે કહ્યું કે એવી વાત કહેવાનો મુનિનો આચાર નથી. સેનાનીએ ઘણી ધમકી આપી જણાવ્યું કે તમે હેરિક છો. મુનિએ કહ્યું અમે હેરિક નથી પણ સાધુ છીએ. પછી સ્પષ્ટ રીતે ક્ષોભ વગર મુનિનો આચાર જણાવવાથી સેનાની પ્રસન્ન થઈ કહેવા લાગ્યો કે એ ધર્મ બહુ સુંદર છે, મને પણ મારો યોગ્ય ધર્મ બતાવો! એમ કહેવાથી સંગત મુનિએ તેને ઉપદેશ દીધો તેથી તેણે ગૃહસ્થ યોગ્ય ધર્મ અંગીકાર કર્યો. આવી રીતે સજ્જનોએ પણ ભાષા સમિતિવંત થવું ! ધનશર્મા અને ધર્મચિની કથા (ગાથા-૧૮૯)
ધનશમ એ એક શ્રેષ્ઠિપુત્ર વૈરાગ્યથી દીક્ષા ગ્રહણ કરી ગ્રીષ્મ ઋતુમાં ગુરુ સાથે વિચરતો હતો તે વખતે અરણ્યમાં અત્યંત તૃષાથી પીડિત થવાથી આગળ ચાલવાને અશક્ત થયો. માર્ગમાં બહુજ ધીમી
શ્રી પુષ્યાના પ્રશ્વરા
-
૨૬
