________________
દિન જનોને દાન દીધા જ કરતો હતો. નાનો ભાઈ ક્ષુદ્ર સ્વભાવી હતો. તેથી તે જો કે મોટા ભાઈ ઉપર દ્વેષબુદ્ધિ રાખતો હતો, તોપણ તે તો દાન દીધા જ કરતો હતો, ત્યારે નાનો ભાઈ દ્રવ્ય વહેંચી લઈ જુદો થયો; જુદા થયા પછી તેનું ધન ક્ષીણ થઈ ગયું અને મોટા ભાઈને તો તેના પુણ્યના પ્રભાવથી ધન વૃદ્ધિ પામ્યું. ત્યારે નાના ભાઈએ દ્રષબુદ્ધિથી રાજાની પાસે ખોટી ચાડી કરી તેની પાસેથી દ્રવ્ય પડાવ્યું. તેથી વૈરાગ્ય પામી વડા ભાઈએ દીક્ષા ગ્રહણ કરી અને તેનું પાલન કરી તે સૌધર્મ દેવલોકમાં ગયો. નાનો ભાઈ અજ્ઞાન તપ કરીને અસુર થયો. તે અસુર ત્યાંથી ચ્યવીને આ તું થયો અને વડો ભાઈ તામલિમિપુરીમાં વ્યવહારી પુત્ર થયો, ત્યાં તે ભુક્ત ભોગી થઈ દીક્ષિત થયો. અનુક્રમે ઘાતિ કર્મને ખપાવી કેવળજ્ઞાન પામ્યો તે હું પોતે જ છું. જે તેં પૂર્વભવમાં દાનનો વેષ કર્યો હતો તે કર્મથી તું કૃપણ થયો અને ધન પણ સહસા નષ્ટ થઈ ગયું. એ પ્રમાણે સર્વ હકીકત જ્ઞાનીના મુખથી શ્રવણ કરીને પૂર્વભવનું સ્વરૂપ જાણી વૈરાગ્યથી પોતે સમ્યકત્વમૂળ શ્રાવકનાં વ્રત ગ્રહણ કર્યા. હવેથી વ્યાપારમાં જે લાભ મળે તેમાંથી ફક્ત ચોથો ભાગ જ પોતે રાખવો, બાકીના ત્રણ ભાગ ધર્મકાર્યમાં (પરમાર્થમાં) ખર્ચી દેવા, એવો અભિગ્રહ ધારણ કરી કેવળી ભગવાનને નમસ્કાર કરી તે તામલિપ્તિ નગરીમાં આવ્યો. અન્યદા વ્યંતરે ઉજ્જડ કરી મૂકેલા કોઈ એક શુન્ય ઘરમાં પોતે કાઉસ્સગ્ગ ધ્યાને રહ્યો. તેને તે વ્યંતરે આખી રાત્રિ ઉપસર્ગ કર્યો તેમાં ક્ષોભ ન પામ્યો, તેથી પ્રભાતે વ્યંતર તુષ્ટમાન થઈ બોલ્યો કે, “વર માંગ” છતાં પોતે કાઈ માંગ્યું નહિ. ત્યારે વ્યંતરે કહ્યું કે, “તું મથુરામાં જા, ત્યાં તું પુનઃ ૬૬ ક્રોડ દ્રવ્યનો સ્વામી થઇશ.” પછી મથુરામાં આવ્યા બાદ તેને તેવી જ રીતે નિધાનાદિ ૬૬ ક્રોડ દ્રવ્ય મળ્યું, તેથી તે મહાદાન પુણ્ય કરી ધર્મને
श्री पुष्पमाला प्रकरण
१५५
