________________
पायं धम्मत्थीणं, मज्झत्थाणं सुनिउण-दिठ्ठीणं । । परिणमइ पगरणमिणं, न संकिलिठाण जंतूणं ॥५०० ॥
પ્રાય:ધર્મા (ધર્મની રુચિવાળા), મધ્યસ્થ (પક્ષપાત વર્જી કેવળ સત્યગ્રાહી) અને સુનિપુણ બુદ્ધિવાળા ભવ્યજનોને આ પ્રકરણ ઉપકારક થશે, પરંતુ રાગદ્વેષ કદાગ્રહાદિકથી સંક્લિષ્ટ 'ચિત્તવાળાને ઉપકારક થશે નહીં. પ00.
મ-ળ-ચંદ્ર-પ્પણ-સૂરિશિષ-પદ્ધવિન્ન-નાટિં सिरि अभयसूरिसीसेहिं, विरईयं पगरणं इणमो ॥५०१॥
હેમ, મણિ, ચંદ્ર, દર્પણ, સૂર, ઋષિ, એટલા શબ્દોના પ્રથમવર્ણથી નિષ્પન્ન થતા નામવાળા શ્રી અભયસૂરિના શિષ્ય શ્રી હેમચંદ્રસૂરિએ આ પ્રકરણની વિવેકથી રચના કરી છે. ૫0૧. उवएसमाल-नामं, पूरिअ-कामं सया पढंताणं । कल्लाण-रिद्धि-संसिद्धि-कारणं सुद्ध-हिययाणं ॥५०२॥
આ ઉપદેશમાળા (અમરનામ પુષ્પમાળા) પ્રકરણ સદાકાળ પઠન-પાઠન કરનારના મનોરથ પૂર્ણ કરનાર તથા શુદ્ધ હૃદયવાળા ભવ્યજનોને કલ્યાણ સંપદા સંપૂર્ણ પ્રાપ્ત કરાવનાર છે. ૫૦૨. इत्थं वीसहिगारा, जीवदयाईहिं विविह-अत्थेहिं । गाहाणं पंचसया, पणुत्तरा हुंति संखाए ॥ ५०३ ॥
આ પ્રકરણમાં વિવિધ અર્થવાળા જીવદયાદિક વીશ અધિકાર કહ્યા છે અને ગાથાઓ સર્વે મળીને પાંચસોને પાંચ (પd૫) છે. ૫૦૩.
શ્રી પુષ્યાના પ્રકરણ
-
१४९