________________
પારકા દોષને કહેતો તું નથી તો પામતો દ્રવ્ય કે નથી પામતો યશ, ઊલટો તેમ કરવાથી પોતાના સ્વજન-સંબંધીને પણ તું શત્રુ બનાવે છે. અને મહાઘોર-દુઃખદાયી કર્મ બાંધે છે. માટે પરદોષ કથવાથી પાછો નિવર્ત. ૪૬ ૧. समयंमि निग्गुणेसुवि, भणिया मज्झत्थ भावणा चेव । परदोस-गहणं पुण, भणियं अन्नेहिं वि विरुद्धं ॥४६२॥ - શાસ્ત્રમાં નિર્ગુણી જનો ઉપર મધ્યસ્થ ભાવના રાખવી કહી
છે, અને પરદોષ ગ્રહણ કરવાનું તો અન્ય. દર્શનીઓએ પણ નિષેધ્યું છે, તો પછી પરમ પવિત્ર સર્વજ્ઞ વીતરાગપ્રણીત દર્શનમાં તો કહેવું જ શું?૪૬૨. लोओ परस्स दोसे, हथ्थाहथ्थिं गुणे य गिन्हंतो । अप्पाणमप्पणो चिय, कुणइ सदोसं च सगुणं च ॥४६३॥
પારકા દોષને અને ગુણને સ્વયં સાક્ષાત ગ્રહણ કરતાં લોક પોતાના આત્માને જ અનુક્રમે દોષવાનું અને ગુણવાનું બનાવે છે, એમ સમજી સણી બનવા ઈચ્છતા જનોએ પરના સગુણો જ ગ્રહવા ઉચિત છે. ૪૬૩. भूरिगुणा विरलच्चिय, इक्कगुणो वि हु जणो न सव्वत्थ निद्दोसांण वि भई, पसंसिमो थोवदोसेवि ॥ ६६४॥
જેનામાં અનેક સદ્ગુણો હોય એવા તો જગતમાં બહુ વિરલા જ જણાય છે, પરંતુ એક જ્ઞાનાદિક પુષ્ટગુણવાળા લોકો
श्री पुष्पमाला प्रकरण
- ૨૩૭
