________________
શ્રીમતી તથા બીજોરાનાં દૃષ્ટાંત અને પરલોક સંબંધી પરલોકમાં ચંડ પિંગલ તથા હુંડિય જક્ષનાં દૃષ્ટાંતો પ્રસિદ્ધ છે.
__ अनायतन त्यागद्वार-१७ सज्झायपि करिज, वजंतो जत्तओ अणाययणं । तं इत्थिमाइयं पुण, जईण समए जओ भणियं ॥ ४३९॥
જ્યાં સાધુજનો મોક્ષને માટે યત કરે તે “આયતને કહેવાય. તેથી પ્રતિકૂલ તે અનાયતન જાણવું. મતલબ કે મુનિ જનોએ કાળજીથી અનાયતનનો ત્યાગ કરી સ્વાધ્યાય ધ્યાન કરવું. સાધુઓને, સ્ત્રી, પશુ, પંડગ પ્રમુખ અનાયતન કહેલું છે. કેમકે તે આશ્રી શાસ્ત્રમાં એમ કહ્યું છે કે-૪૩૯. विभूसा इत्थि सामग्गि, पणीयं रसभोअणं । नरस्सत्तगवेसिस्स, विसं तालउडं जहा ॥ ४४०॥
વિભૂષા,(વસ્ત્રાદિક વડે શરીરસત્કાર), સ્ત્રીસંસર્ગપરિચય અને પ્રણીત (સ્નિગ્ધ) ખાનપાન, એ બધાં સ્વાત્મહિતેચ્છુ સાધુને તાલપુટ ઝેર જેવાં છે. ૪૪૦. सिद्धत-जलहि-पारं-गओवि विजिइंदिओवि सूरोवि। थिरचित्तोवि छलिजइ, जुवइ-पिसाईहिं खुड्डाहि॥४४१॥
(સાધુ કદાચ) સિદ્ધાન્તસમુદ્રનો પાર પામેલ પણ હોય, જિતેન્દ્રિય હોય, શૂરવીર હોય અને સ્થિર ચિત્તવાળો હોય તો પણ શુદ્ર એવી સ્ત્રી પિશારિણીઓ વડે તે કળાઈ જાય છે.૪૪૧ શરૂ૦ -
શ્રી પુષ્યાના પ્રશ્નર
