________________
સમજી ચારિત્રપાત્ર સાધુનું ભક્તપાનાદિક વડે વેયાવચ્ચ કરવા ચૂકવું નહિ. ૪૧૯-૪૨૦. इक्कमि हीलयंमी, सव्वे ते हीलिया मुणेअव्या । नाणाईण गुणाणं, सव्वत्थ वि तुल्लभावाओ ॥ ४२१॥
તેવી જ રીતે એક પણ ચરિત્રવંત મુનિની હીલના કરવાથી તે સર્વે સાધુઓની હીલના કરી સમજવી. કેમકે જ્ઞાનાદિક ગુણોનું સર્વત્ર તુલ્યપણું હોય છે. ૪૨૧. तम्हा जइ एस गुणो, साहूणं भत्तपाणगाईहिं । कुजा वेयावच्चं धणयसुओ रायतणउव्व ॥ ४२२॥
જ્યારે ગુરુભક્તિમાં આટલો બધો લાભ અને અભક્તિઆશાતનામાં આટલું બધું નુકસાન છે ત્યારે સુજ્ઞજનોએ ધન રાજપુત્રની પેરે આહારપાણી વગેરે વડે સાધુજનોનું વેયાવચ્ચ (અવશ્ય) કરવું. ૪૨૨. वेयावच्चं निययं, करेह उत्तम गुणे धरंताणं । सव्वं किर पडिवाई, वेयावच्चं अपडिवाई ॥ ४२३ ॥
ઉત્તમ ગુણવંત સાધુઓનું જરૂર વૈયાવચ્ચ કરવું. કેમકે બીજા ગ્રુત ચારિત્રાદિક ગુણો પ્રતિપાતી છે પણ વેચાવચ્ચ અપ્રતિપાતી ગુણ છે. ૪૨૩. पडिभग्गस्स मयस्स व, नासइ चरणं सुअं अगुणणाए । न हु वेयावच्चकयं, सुहोदयं नासए कम्मं ॥ ४२४ ॥ • श्री पुष्पमाला प्रकरण
१२५
