________________
जो रागाईण वसे, वसंमि सो सयलदुक्खलख्खाणं । जस्स वसे रागाई, तस्स वसे सयलसुक्खाइं ॥ ३२६॥
જે રાગાદિક દોષોને પરવશ છે તે સકળ દુઃખોને પરવશ છે, અને તે જ રાગાદિક જેમને વશ છે તેમને સમસ્ત સુખ વશ છે, એમ સમજવું. ૩૨૬. पुव्वुत्तगुणा सव्वे, दंसपाचारित्तसुद्धिमाईया। हुंति गुरुसेवणुच्चिय, गुरुकुलवासं अओ वुच्छे ॥३२७॥
પૂર્વોક્ત દર્શનશુદ્ધિ, તથા ચારિત્રશુદ્ધિ પ્રમખ સમસ્ત ગુણો ગુરુ મહારાજની સેવાથી જ પ્રાપ્ત થાય છે. માટે હવે ગુરુકુલવાસ સંબંધે કહીશ. ૩૨૭.
गुरुकुलवासद्वार-११ को य गुरु को सीसो, के य गुणा गुरुकुले वसंतस्स । तप्पडिवख्खे दोसा, भणामि लेसेण तत्थ गुरू ॥ ३२८॥
(તેમાં) ગુરુ કેવા ગુણવંત હોય ? શિષ્યો કેવા ગુણપાત્ર હોવા જોઈએ? ગુરુકુળમાં વસતાં કયા કયા ગુણ સંભવે? તેમજ ગુરુકુલવાસમાં નહિ વસતાં આપમતિએ એકલા ફરવાથી કયા કયા દોષ સંભવે? તે લેશમાત્ર કહું છું તેમાં પણ ગુરુ મહારાજ કેવા ગુણવંત હોય તેનો ખુલાસો આ પ્રમાણે છે. ૩૨૮. विहिपडिवनचरित्तो, गीयत्थो वच्छलो सुसीलो य । सेविय गुरुकुलवासो, अणुअत्तिपरो गुरु भणिओ ॥३२९॥
माला प्रकरण
