________________
नयविंशिका - १७-१८
विसामान्यार्थयत्नस्यात्र स्वार्थदार्यायैवापेक्षा, न त्विरांशप्रतिक्षेपमुख्योद्देशेन तादृशोद्देशस्यैव च दुर्नयत्वप्रयोजकत्वमिति न कश्चिद्दोष इति । ननु सप्तभङ्गीविंशिकायाः स्वोपज्ञवृत्तौ भवतैव “तत्रैवकारस्यास्तीतिक्रियापदेन सह प्रयोगदर्शनादत्यन्तायोगव्यवच्छेदोऽर्थः” इत्युक्तमिति चेत् ? सत्यं, विशेषणसंगतैवकारोऽयोगव्यवच्छेदबोधको यथा शङ्खः पाण्डुर एवेति, विशेष्यसंगतैवकारोऽन्ययोगव्यवच्छेदबोधको यथा पार्थ एव धनुर्धरः, क्रियापदसङ्गतैवकारोऽत्यन्तायोगव्यवच्छेदबोधको यथोत्पलं नीलं भवत्येवेति शास्त्रेषु यत्प्रसिद्धं तदनुसृत्य तदुक्तं तत्र, मृन्मयत्वादिना स्यादस्त्येव घट इत्यत्र प्रथमभङ्गेऽस्तीतिक्रियापदसङ्गतस्यैवकारस्य श्रूयमाणत्वात् । तथापि यदि प्रथमभङ्गो मृन्मयत्वादिना घटः सन्नैवास्ति इत्याकारो गृह्येत तदा सत्त्वस्य घटविशेषणतयैवकारस्य विशेषणसङ्गततयाऽयोगव्यवच्छेदः प्राप्यत एव । द्रव्यार्थिकनयार्पणया 'स्याद्धटो नित्य एवास्ति' इत्यत्र प्रथमभङ्ग एवकारस्य यतो विशेषणसाङ्गत्यमेवातोऽयोगव्यवच्छेद एवार्थ इति तु स्पष्टमेव । ततश्च सर्वत्रायोगव्यवच्छेदक विशेषणसङ्गत एवकार एव मन्तव्य इति ॥ १७ ॥ तदेवं कृता दर्शन- नययोजना, साङ्ख्यादिदर्शनानां मिथ्यात्वेऽपि तत्प्रकृतिभूतानां नैगमादिनयानां कथं न मिथ्यात्वमित्यपि विचारितमतो नयविषयेऽवशिष्टां विचारणां विचारयितुमाह
कस्य प्रदेश इत्यादिदृष्टान्ताः कथितास्तु ये ।
ते चिन्त्याः क्रियमाणं हि कृतं कस्य नयस्य च ॥ १८ ॥
३२२
તો જ સંગત થાય. અથવા નૈયાયિક વગેરે ૫રદર્શનીઓને પ્રમાણનો ગ્રાહકતર્ક=અનુકૂળતર્ક એ સ્વતંત્ર પ્રમાણરૂપે માન્ય ન હોવા છતાં, પ્રમાણને દૃઢ કરવારૂપે અનુગ્રહ કરનારો તો હોય જ છે, એમ સામાન્યનું નિરાકરણ કરવાનો નયનો પ્રયાસ સ્વઅભિપ્રેતઅર્થની દૃઢતા માટે જ અપેક્ષિત હોય છે, નહીં કે વસ્તુમાંથી એ ઇતરાંશની બાદબાકી કરવા માટે જ. વસ્તુસ્વરૂપમાંથી ઇતરાંશનો બિલકુલ પ્રતિક્ષેપ કરી દેવાનો ઉદ્દેશ જ નયને દુર્નય जनावनारो छे, भाटे डोई वांधी नथी. ॥१७॥ खाम दर्शन - नययोना री सांध्याहिहर्शनो મિથ્યા હોવા છતાં એના ઉત્પત્તિસ્થાનભૂત નૈગમાદિનયો કેમ મિથ્યા નથી ? એ પણ વિચાર્યું... એટલે હવે, બાકી રહેલી વિચારણા કરવા માટે કહે છે
-
ગાથાર્થ - કોનો પ્રદેશ ?' વગેરે જે દૃષ્ટાન્તો (શાસ્ત્રોમાં) કહેવાયેલા છે તેના પર ચિંતન કરવા યોગ્ય છે, તથા ક્રિયમાણં કૃતું... આ નિયમ કયા નયને માન્ય છે? એ પણ ચિંતન કરવું.