Page Text
________________
(૩) સૂયગડાંગમાં કહે છે, જાવઈદિયા ન હાયતિ તાવ ધર્મ સમાયરે...
પગમાં વા આવ્યા પછી કેવી રીતે નવાણું કરીશ? આંખે મોતિયો આવ્યા પછી દર્શન કેવી રીતે થશે ? રોગ અટકવાનો નથી, ભારતની અંદર હવે વૃદ્ધાશ્રમો થવા લાગ્યા છે. કેમકે, સુપુત્રો હવે માબાપને ત્યાં મોકલવા લાગ્યા છે. આવા સુપુત્રોને દુર્યોધન કહી શકાય. ઘરમાં બિનઉપયોગી માણસ ન જોઈએ. આવો મેનિયા પશ્ચિમી વ્યવહાર આવી ગયો છે.
કામ ન કરે તો મારી નાખો. કાપી નાખો, દૂધ ન આપે તો ભેંસોને કાઢી નાખો, કાપી નાખો, રંડાપો આવ્યા પછી હડાપણની દાઢ ફૂટે છે. જુવાની હોય ત્યારે તો માબાપની સેવા કરવાનું મન થતું નથી. જવાની જબથી તબ જોશ નહિ આયા, જબ જોશ આયા તબ જવાની ચલી ગઈ. સ્વામિ વિવેકાનંદ અને રમણ મહર્ષિને જવાનીમાં જોશ આવી ગયું હતું.
ભગવાન કહે છે કે, જો જો, જે મનુષ્યો ધન મેળવવા માટે પાપકર્મને આચરે છે, દુર્બુદ્ધિવાળા થઈને પૈસા કમાય છે, પૈસા મેળવવા જૂઠું બોલે, હિંસા કરે, ચોરી કરે તે બરાબર નથી. (૧) જે પાવકમૅહિં ધણં મણસા, સમાયયંતિ અમ ગહાય (૨) પહાય તે પાસ પદિએ નરે, વેરાશુબંધા નરયં ઉતિ... મિનિસ્ટરોની પરિસ્થિતિ ખરાબ કેમ થાય છે? કેમ કે, આંધળા થઈને પાપ કરે છે. - જો ભગવાનના શરણમાં વિશ્વાસ હોય તો હાથ જોડીને પ્રાર્થના કરી પૈસાની ગરમી હોય તો માણસ કોઈને જતો નથી. પૈસાથી ખોટાં કામ કરીને હેરાન થઈ જાય. છઠ્ઠીનાં ધાવણ નીકળી જાય. ધરમનાં કામ કરવા કર્મ કસ્તાની જરૂર નથી. પૈસા જે હોય તે જ રાખો. પેટ ફોડી નાખવું સારું, પણ પાપી પેટ માટે ચોરી-જૂઠ કરવાં તે સારાં નથી.
વિણ તાણં ન લભે પમરે, ઇમંમિલોએ અદુવા પરત્થા દીવ પણ વ અસંત મોહે, નેયાઉધં દદુમદટ્ટમેવ. પૈસાથી સુરક્ષા મળતી નથી, પૈસા હોય તો સુરક્ષા થાય? ઇંદિરાની થઈ? રક્ષક જ ભક્ષક બને. મૃત્યુ તો હાજર જ રહે. પૈસા હોતે છતે પણ તારૂં બધું જ ખોટું થશે.
સુસુ આવિ. પડિબુદ્ધિજીવી, નડિસેસે પંડિએ આ પન્ન ધોરા મુહા, અબલં શરીરં, ભાર! પંખી વ ચરે અપ્રમો. ઘોર ભયંકર સમય આવી રહ્યો છે, શરીર નિર્બળ છે, મરી જવા ઝાઝી મહેનત કરવી પડતી નથી.
યે કાયા કાચકા કુંભા, નાહક તું દેખતે કૂલતા. - પલકમેં ફૂટ જાયેગા, પતા ક્યું ડાલસે ગિરતાજ.
નખમાં ય રોગ ન હતો ને જતો રહ્યો, કેમ? ભરોંસો નથી, ભાખંડ પંખી હવે અપ્રસિદ્ધ છે. બોડી એક, ડોક બે, જીવ બે, કેટલી સાવધાની રાખવી પડે? બંનેના વિચાર એક જોઈએ. તેને જ્યારે ખાવું હોય તો ડોક ઝુકાવવી પડે, એક ઊંચી કરે, બીજું નીચી કરે, બીજું રક્ષણ કરે. એક જ્યારે પીવે ત્યારે બીજું પીએ. આને અપ્રમત્ત કહેવાય. કર્મનો હુમલો થતો નથી ને ? રાગ ક્યાંય પોષાતો નથીને? આ જોતો રહે તેને અપ્રમત્ત દશા કહેવાય. જગતનાં બધાં સુખો બહુ સુકોમલ હોય છે. આસક્તિ, ગલગલિયાં પેદા કરાવે તેવાં સુકોમળ છે.
મંદા ય ફાસાય બહુ લોહરિજા.
આંખ કહેશે, આનો દેખાવ બહુ સારો છે, નાક કહેશે, સુગંધ બહુ સારી છે. કોઈની ચામડી સુંદર હોય તો પણ તેના ઉપર તું ફસાઈશ નહિ. કારણ તેના ઉપર મસી લગાડાશે નહિ. તારે ફક્ત
તવા જ કે, ૮ ૦ ૧ ૨ -
| SR No. | 005787 |
| Book Title | Tattvartha Karika |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kirtipurnashreeji |
| Publisher | Kirtipurnashreeji |
| Publication Year | |
| Total Pages | 136 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |