Page Text
________________
સદાને માટે તપસ્વી કહેવાતા. સોળ ઉપવાસ માસક્ષમણ તેઓ માટે સોપારીના ટુકડા સમાન હતા. પૂર્વથી તપનો વારસો, તપનાં મંડાણ હતાં. પરંતુ છેલ્લાં પચીસ વર્ષથી એવી કમનસીબી જાગી છે કે, ખાણીપીણી, રહેણી, ખાવાના નખરા વિ.માં ક્રાંતિ આવી ગઈ છે. ખાવાની બાબતમાં જૈનોએ હવે છપ્પનીયાભોગ જેવું થઈ ગયું છે. જેનો ખાવામાં છાકટા બની ગયા છે. જૈનો સિવાય બહારનું ખાવાનું આટલું બધું કોઈ કોમમાં આવતું નથી. ભક્ષ્યાભઢ્યના નિયમો ઉડાડી દીધા છે. નોનવેજ ખવાય નહિ, તેની મેલ પણ લેવાય નહિ ત્યાં નોનવેજ પણ આવી ગયું. સાધુને પણ ગોચરી લેવાના પ્રશ્ન આવે તેવો સમય આવી જશે. ભારતમાં ગાય કાપવાનું બંધ હતું.
૨. આહારશુદ્ધિ એટલે શું? .. આવ રે વરસાદ વેબરિયો પરસાદ
ઊની ઊની રોટલી ને કારેલાનું શાક
આ બધી માના વાત્સલ્યની વાતો હતી, રસોડાની ગરમાગરમ રસોઈ પત્ની બનાવતી, મા પીરસતી. હવે તો ઠંડા ઠંડા તાવ ને, ઠંડા ઠંડા દૂધ.
૩. આહારના પ્રકારો
બનાવટી મધરો અથાણાં બનાવે છે. મસાલા પણ બહાર કરાવે છે, ખાદ્ય પદાર્થોમાં લોઢું ભેળવે છે, જે કીડનીને ખલાસ કરી દે છે. ખાખરા શેઠાણીઓ બનાવી શકતી નથી તેથી હવે માર્કેટમાંથી લાવે છે. હીરાબજાર, કાપડબજારો હતી હવે ખાખરાબજાર ઊભી કરાય છે. લાગે છે કે હવે રોટલી, શાકદાળભાતની પણ દુકાન શરૂ થશે. સ્ત્રીઓ રાહ જોઈને બેઠી છે, સરનામું મળે એટલી જ વાર છે. મંગાવવા તૈયાર
આ પહેલાં સ્ત્રીઓ દળણાં દળતી, પાણી ભરતી લોહી ફરતું રહેતું, આર્યદેશનો આ રિવાજ હતો, ઘેર બેઠાં બેઠાં બૈરાં અથાણાં કરતાં, તેમાં સરસિયાના તેલનાં સ્નેહ ભળતાં, આ ભાવ નામની ચીજ હવે સૂકાઈ ગઈ છે. કદાચ ખાવું પડે તો માના હાથે જ ઝેર ખાવું. રસોઈ બનાવનાર મા, હોય કે બેન, પત્ની હોય, માની પાંચે આંગળીમાં અમૃત રહેતું એમ પહેલાં કહેવાતું હતું. પત્નીના પ્રેમમાં અને માના પ્રેમમાં ફરક રહેતો. પત્નીના ડાયવોર્સ લેનારા લાખો, હજારો મળે પણ માની સાથે લેનારા કોઈ ન મળે. બૈરાની, કપની, રકાબીની, ચંપલની જોડ મળશે પણ જનનીની જોડ સખી નહિ મળે રે લોલ. માનો અધિકાર હંમેશાં રસોઈ પીરસવાનો રહેતો. પાંચે આંગળીમાં વાત્સલ્ય ભર્યું હોય છે. હોટલમાં તમને કઈ મા પીરસવા આવે છે? વેઇટર આવે છે? તે કેટલું લાવે છે? કેવું લાગે છે? વેઇટર કઈ જાતનો ? આપણે વર્ણવ્યવસ્થા માનતાં નથી, પણ જેના હાથે આપણે ખાઈએ છીએ તેની મનની ઉપર અસર થાય છે.
કૂતરાને સારા ભાવ ન આવે કારણ તેનો ભવ જ એવો છે. જાતિ પ્રત્યે તિરસ્કાર નથી પણ દોષ પ્રત્યે તિરસ્કાર હોવો જોઈએ. પહેલાંના કાળમાં આ કારણે જ વર્ણવ્યવસ્થા હતી. વાણિયો કોઈ દાડો લડે જ નહિ, લડે તો તેને વાઘરીવાડો કહેવાય. જોરથી લડે તે વાઘરી. લોહીની ખાનદાની આપણે ત્યાં હતી. આપણે ત્યાં અહિંસાનો મન સાથે સંબંધ હતો. હિંસા, શરીર અને આરોગ્યને નુકશાનકર્તા હતી. શરીર આરોગ્ય, મન આરોગ્ય, હિંસાઅહિંસા ઉપર હતું. જેનું મન અપસેટ તેનું જીવન અપસેટ. બટાટાં ન ખવાય તેમ અમેરિકાવાળા નહિ માને તે જૈનો જમાનશે. બટાટાં કોઈ ઔષધ માટે ખાતું નથી, સ્વાદ માટે ખાય છે.
પ્રશ્ન: બટાટાં સૂકવી નાખીએ તો ચાલે કે નહિ? ઉત્તરઃ જેટલી સૂંઠ ખાવી હોય તેટલી ખાઈ શકો કે નહિ ? ખાઈ શકીએ નહિ. વેફર સવા કિલો ખાવી હોય તો? ઉત્તરઃ ખાઈ શકીએ. કોની માએ સવાશેર સૂંઠ ખાધી સાંભળી
તવાલે કારિ કા • ) #
| SR No. | 005787 |
| Book Title | Tattvartha Karika |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kirtipurnashreeji |
| Publisher | Kirtipurnashreeji |
| Publication Year | |
| Total Pages | 136 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |